Groningen’s Urban Forest Destroyed Under the Pretense of Safety (and ‘Renewable’ Energy)
Kristin McGee – Chair, Tree Knights Groningen
July 17, 2018
In the province of Groningen, a full-fledged attack on trees is underway. If you haven’t noticed it – you must be slightly dead inside. It began with an increase in the number of trees felled annually, to the liberalization of felling regulations, to the denuding of the nature law (you can now cut during nesting season), to the increased freedom given to the Staatsbosbeheer and other semi-private organizations (natuur monument, landschaps beheer) to ‘manage’ nature reserves at will. In many cases, these organizations are no longer even required to inventory the trees they remove from our parks or forested areas. Most recently this green attack is painfully noticeable on our streets- and in our parks where the crowns of urban trees have been raised to unseemly heights. Or even worse, trees are topped, knotted, ‘lioned tailed’ (hollowed out) and pruned in the most bizarre ways – resulting in lopsided, irregular, ill-formed crowns. In some cases, the municipality has raised the crown up to 7 meters high, and thick structural branches (up to 30 centimeters thick) are removed, making trees vulnerable for rot, infestation and disease. The city’s green department claims these measures meet national regulations required for visibility, which require tree crowns raised to 4.5 meters on streets and 2.5 meters on sidewalks, but our ‘European Tree Technicians’ now regularly extend these to 5 meters on side-walks and to 7-8 meters on streets. The crown to trunk ration gets smaller and smaller as the weeks go by.
Does this make our trees safer? Or is it rather necessary to make them ‘harvest ripe’ on a much faster time-line? In fact, the current maintenance of our trees is making them sick, compromised, unstable, and unsafe, and yes ready for felling. Even only a few years after these new aggressive pruning methods have taken over the entire nation (itself committed to these new standardized pruning methods), trees exhibit diminished growth; more dead branches hang woefully from their trunks, and gaping holes appear within canopies as a result. These trees will never live to be as old as their parents.
The reasons for the full-fledged attack on our trees are not difficult to surmise. They can be deduced from the many renewable energy plans, and from advice documents published since 2012, beginning with a very telling document entitled “Benutting Biomassa” – a proposal to the city council by the department of “beheer and verkeer,” which suggests the cities’ green workers be more ‘creative’ in their pruning methods in order to harvest more wood for biomass. After reading this document, we began investigating what impact the push towards biomass has had on the urban forest. One of developments occurred around 2017 with the new high-tech biomass oven at Kardinge, one of the five sport schools now committed to biomass in the municipality. Our visit there confirmed what we already suspected – that the municipality was currently contracting the staatsbosbeheer to organize collecting, chipping and distributing wood from throughout the city to sell for fuel in ovens such as this one. In fact, the municipality collects on average about 4000 tons of wood in one year. Our contact at Kardinge confirmed that 400 tons of the city’s yearly collected wood ‘refuse’ was used in this one facility and even here – this was still not enough to cover even half its yearly energy needs. The implications are obvious, biomass will never be a realistic source of renewable energy.
Since the climate accords in Paris, the city, and in fact the entire nation, has committed itself to moving quickly towards so-called ‘renewable’ energy sources, and biomass appears the favored choice. By 2035, Eemshaven wants to produce energy completely from biomass and preferably from local ‘sustainable’ sources (Probos). By 2050, the province aims to produce all of its energy from renewable sources, especially biomass, next to wind and sun (“Vol Ambititie – weg naar de transitie 2018”). This, despite warnings within the scientific community (KNAW, Zembla, Nature…) of wood burning’s severe consequences from increased pollution, deforestation, and health problems (asthma and bronchitis) to a devastating loss of biodiversity and wildlife. In short, this proposed solution will prove catastrophic for humans, animals and the environment. But we are already seeing the negative consequences of this push towards biomass on our streets, and in our parks and forests.
The Bomenridders receives daily mail from residents who too have witnessed the full-fledged attack on local trees. They’ve sent us pictures of mangled crowns and sun-burned trunks. They’ve written us emotional stories detailing their admiration of beloved trees once standing proudly near homes, and how such affection turned to shock and grief upon seeing trees splayed out like corpses whose limbs were instantly pulverized through powerful, war-like machines. With tears in their eyes and tremors in their voices, they’ve told us of the rage they felt for the carelessness with which 100-year-old trees were felled or ‘pruned.’ They’ve asked us why their complaints were ignored or condescended to with universal claims of “we know better” or of the alleged ‘sickness’ or ‘danger’ posed by felled trees. Or they’re told “don’t worry, a new one will be planted”.
I too have felt all of these emotions, a sign of my humanity I hope, and perhaps something biological warning me of our growing precariousness on this planet without the benefit of large, old trees, protecting us from harsh environments. Increasingly, I feel like an alien in my own city as I try to avoid looking up at those pathetic hollowed out trees left standing on our streets and in our parks. If I catch sight of one which still seems untouched by the poisoned hands of our “green workers” my heart skips a beat, but then I think, it’s only a matter of time before they get this one too – as with this new disastrous policy – it appears that no tree is safe, no tree will be left behind. No – in this time of crisis, trees are mere objects to be standardized, managed and harvested far before they reach maturity. It appears that old trees, like many thousands of other living species, are becoming a thing of the past.
In de provincie Groningen vindt een grootschalige aanval plaats op de bomen. Als het je niet is opgevallen moet je wel blind zijn. Jaarlijks neemt het aantal gekapte bomen toe, kapregels worden versoepeld en natuurwetgeving wordt uitgekleed (je kunt nu kappen tijdens het broedseizoen). Staatsbosbeheer en andere semi-private organisaties (Natuurmonumenten, Landschapsbeheer) krijgen steeds meer de vrije hand bij het naar believen beheren van natuurreservaten. In veel gevallen zijn deze organisaties zelfs niet langer verplicht om bij te houden welke bomen ze uit onze parken en bosgebieden weghalen. In het recente verleden is deze groene aanval pijnlijk zichtbaar geworden in onze straten en parken, waar de boomkronen tot ongepaste hoogte zijn opgesnoeid. Of nog erger, bomen zijn op de meest bizarre manieren getopt, ge‘liontailed’ (uitgehold) en gesnoeid, hetgeen scheve, onregelmatige, lelijk gevormde kronen tot gevolg heeft. In sommige gevallen heeft de gemeente de kronen tot 7 meter hoog opgesnoeid en dikke takken, die de boomstructuur geven, worden verwijderd, waardoor bomen kwetsbaar worden voor plagen en ziektes. Stads(groen)beheer claimt dat deze maatregelen worden genomen volgens landelijke regels, waardoor boomkronen langs straten 4,5 m en 2,5 m langs trottoirs opgehoogd moeten worden, maar onze ‘European Tree Technicians’ breiden dit nu regelmatig uit naar 5 m langs trottoirs en 7-8 m langs straten. De kroon tot stam ratio krimpt wekelijks verder.
Maakt dit onze bomen veiliger? Of is het eerder een manier om ze sneller rijp te maken voor de kap? Het huidige onderhoud waaraan onze bomen worden onderworpen maakt ze in werkelijkheid ziek, kwetsbaar, onstabiel en onveilig en ja, rijp voor de kap. Nog maar een paar jaar nadat deze nieuwe agressieve snoeimethoden het hele land hebben veroverd, laten bomen een verminderde groei zien, er hangen meer dode takken verdrietig aan de stam en gapende gaten verschijnen in de boomkronen. Deze bomen zullen nooit zo lang leven als hun voorgangers.
De redenen voor de grootschalige aanval op onze bomen zijn niet moeilijk te raden. Ze kunnen worden afgeleid uit de vele duurzame energieplannen en uit adviesrapporten, gepubliceerd sinds 2012. Om te beginnen een onthullend adviesdocument getiteld “Benutting Biomassa” (beschikbaar op onze website) – een voorstel van de “afdeling beleid en programmering” aan de gemeenteraad, waarin de suggestie wordt gedaan dat de groenarbeiders van de stad hun snoeimethoden ‘creatiever’ moeten toepassen, zodat er meer hout voor biomassa wordt geoogst. Nadat we dit document hadden gelezen, zijn we begonnen de impact te inventariseren die de impuls aan de biomassa op het stadsbos teweeg heeft gebracht. Een van de belangrijkste gesprekken voerden we in 2017 met de technici van de nieuwe hightech biomassa-oven van sportcentrum Kardinge, een van de 5 sportcentra in de gemeente die overgestapt zijn op biomassa-energie. Zij bevestigden wat wij al vermoedden, nl. dat de gemeente momenteel een contract heeft met Staatsbosbeheer voor de organisatie van het verzamelen, versnipperen en de distributie van houtsnippers uit de stad voor de verkoop als brandstof in ovens zoals deze. De gemeente verzamelt gemiddeld ongeveer 4000 ton hout in 1 jaar (“Benutting biomassa”). Kardinge bevestigde dat ongeveer 400 ton hout ‘afval’ van wat de stad jaarlijks verzamelt in deze ene instelling wordt verbruikt en dat hiermee de jaarlijkse behoefte aan energie nog niet eens voor de helft wordt gedekt (brief van de gemeente naar BRG). De conclusie ligt voor de hand, biomassa zal nooit een realistische bron van duurzame energie kunnen zijn.
Sinds de klimaatakkoorden hebben de stad en het land zich gecommitteerd om een snelle energietransitie naar zogenaamde duurzame energiebronnen te realiseren en biomassa lijkt hierin de favoriete keuze te zijn. In het jaar 2035 wil de Eemshaven uitsluitend energie produceren uit biomassa en bij voorkeur afkomstig uit plaatselijke, ‘duurzame’ bronnen (Probos). De provincie stelt zich ten doel om in het jaar 2050 alle energie uit duurzame bronnen te halen, met name biomassa, naast wind- en zonne-energie (“Vol Ambitie – weg naar de transitie 2018”). Dit ondanks waarschuwingen uit wetenschappelijke kringen (KNAW, Zembla, Wageningen…) voor de ernstige gevolgen van houtverbranding zoals toegenomen luchtvervuiling, ontbossing, gezondheidsproblemen (astma en bronchitis) en een vreselijk verlies aan biodiversiteit en in het wild levende dieren. Om kort te gaan, deze oplossing die men zich voorstelt zal catastrofaal uitpakken voor mens, dier en milieu. Maar we zien de negatieve effecten al van het terugvallen op biomassa in onze straten, parken en bossen.
De Bomenridders ontvangen dagelijks mail van inwoners die getuige zijn geweest van de nietsontziende aanval op bomen in de stad. Ze hebben ons foto’s gestuurd van verminkte kronen, met slechts een paar overlevende taken die slap aan de kale, zonverbrande stammen hangen. Ze hebben ons emotionele verhalen geschreven over hun bewondering voor geliefde bomen die ooit trots naast hun huizen stonden en hoe deze genegenheid veranderde in schok en verdriet toen ze die bomen als lijken zagen liggen, terwijl hun ledematen met na de kap werden verpulverd door krachtige, oorlogszuchtige machines. Met tranen in hun ogen en bevende stem hebben ze ons verteld over de woede die ze voelden door de achteloosheid waarmee 100 jaar oude bomen werden gekapt of ‘gesnoeid’. Ze vroegen ons waarom hun klachten werden genegeerd of arrogant afgedaan met algemeenheden als “wij weten het beter”, of met verwijzingen naar zogenaamde ziektes, of ‘gevaarlijke’ bomen. Of er werd hun gezegd “maak je geen zorgen, er wordt een nieuwe geplant”.
Ik heb al die emoties ook gevoeld, hopelijk het bewijs voor mijn menselijkheid en misschien een biologische waarschuwing voor de groeiende kwetsbaarheid van deze planeet zonder de weldaad van grote, oude bomen, die ons beschermen tegen een vijandige omgeving. Meer en meer voel ik mij als een vreemde in mijn eigen stad, zoals ik vermijd omhoog te kijken naar die zielige ‘beheerde’ bomen die ze hebben laten staan in onze straten en parken. Wanneer ik er één ontdek die nog onaangetast lijkt door de giftige handen van onze “groenarbeiders”, slaat mijn hart een slag over, maar dan denk ik, het is slechts een kwestie van tijd, voordat ze deze ook te pakken krijgen. Het is afgesproken beleid, waarbij geen enkele boom veilig lijkt te zijn, ze laten geen boom heel. In deze crisistijd zijn bomen slechts objecten die gestandaardiseerd moeten worden, beheerst en geoogst lang voordat ze volwassen zijn. Het lijkt erop dat oude bomen, zoals vele duizenden andere levende wezens, verschijnselen uit het verleden gaan worden.
De gemeente Groningen heeft zichzelf een omgevingsvergunning / kapvergunning verleend voor het kappen van 5 bomen op het Aa-kerkhof en het verplaatsen van 1 boom. De gemeente wil van deze prachtige schaduwrijke plek (een van de weinige in het centrum) met oude bomen een conceptmatige “verblijfsplek” maken met puntige granieten bakken met grassprieten en losse stoeltjes. Kortom, een nieuw hitte-eiland in deze tijd van klimaatopwarming. Een duidelijk voorbeeld van het achterhaalde groenbeleid van de gemeente, waarin de ecoloog niets te zeggen heeft en de stedenbouwkundigen alles. Een groenbeleid dat achterloopt op alle andere steden in het land – waar juist wordt ingezet op vergroening in plaats van het kappen van bomen – met alle desastreuze gevolgen voor dier en mens die dat heeft. De stad Groningen wordt langzaam van een groene en prettig leefbare stad omgevormd tot een stenige verblijfsplekken-stad die uit de kokers van de stedenbouwkundigen komt.
Bezwaarschrift indienen
Er is tot 24 augustus de tijd om een bezwaarschrift tegen deze beslissing in te dienen (6 weken vanaf 17 juli ’18, de verzenddatum van de omgevingsvergunning). Zie voor de manier waarop en hoe naar een nieuwere post op deze website.
Als u dus van mening bent dat deze kap een slecht idee is, dien dan een bezwaarschrift in voor 24 augustus! Als we dit massaal doen, kan de gemeente het echt niet negeren. Die ervaring is er ook in andere steden waar massaal bezwaar werd ingediend. Dus laat uw stem aub horen!!
We gaan ook nog andere acties ondernemen. Wil je hierbij helpen (heel graag!), meld dit dan via de mail: info@bomenriddersgroningen.nl of via een pb op onze Facebookpagina.
De verleende omgevingsvergunning Aa-Kerkhof
Artist impression van hoe de gemeente het Aa-kerkhof wil gaan inrichten. De bomen die direct tegen de gevel staan blijven gelukkig staan. De rest van de bomen wil de gemeente kappen, ook al zijn de bomen niet ziek, op 1 na (zie overzicht hieronder). Daarvoor in de plaats zouden dus deze lelijke puntige bakken met grassprietjes komen, en losse stoeltjes.Overzicht van de leeftijd en conditie van de bomen
De groen ingekleurde bomen blijven staan; de 6 andere worden verwijderd als het plan van de gemeente doorgaat.
Op 20 juni hebben we een korte toespraak gegeven voor de voorbereidende Provinciale Statenvergadering van woensdag 11 juli over de tussenstand van het energietransitieplan “Vol ambitie op weg naar transitie” en vooral met betrekking tot het onderwerp biomassa als zogenaamd “duurzame” energie.
Intensief snoeien en de geoogste houtsnippers oftewel biomassa daarvan. Haren, 2018
Statistieken
Dit transitieplan vereist een verdubbeling van de houtoogst. Van 15% biomassa (2016) naar 30% van de zogenaamde hernieuwbare energie uit biomassa in Groningen in 2035 en vervolgens naar ca. 50% biomassa van alle energie in 2050.
Volgens Probos leidde deze grotere vraag naar biomassa in 2013 al naar 900.000 ton hout, die geoogst werd in de Nederlandse bossen. (“Beschikbaarheid houtige biomassa…” Ecofys 2017)
De Nederlandse bossen kunnen slechts 8% van de energievraag leveren van de commerciele industrie (Federatie Particuliere Gronbezit: “Inleiding Biomassa”)
Slechts 11% van het land in Nederland is bos. Dit is het op 1-na laagste percentage bos van alle landen in Europa (Staatsbosbeheer). Groningen heeft zelfs het allerlaagste percentage bos van alle provincies in Nederland.
Sinds 2013 heeft de provincie Groningen meer dan 1000 hectare bos verloren; dat is 9% van het totaal. Sinds 2009 bedraagt dat verlies zelfs 17%. (Onderzoek Wageningen: “Het Nederlandse bos als bron van CO2…”)
De laatste 4 jaar zijn er in de gemeente Groningen 7158 bomen gekapt waaronder veel grote volwassen bomen waarvan een aantal monumentaal (“Bladgoud” 2018)
Staatsbosbeheer beheert 96 hectare bos in Nederland waaruit zij 900.000 ton hout hebben geoogst in 2013. In 2020 is het doel pm 1.700.000 ton te oogsten aan zogenaamd resthout. (Federatie en staatsbosbeheer)
Het Bedumerbos, najaar 2017. Foto: Blogwachter
Wat zijn de gevolgen van het huidige energieplan van de provincie, waarin voor biomassa een belangrijke rol is weggelegd? En dan niet alleen de gevolgen voor bomen, die massaal gekapt worden voor de biomassa-industrie, maar voor alle groene ruimten en ecosystemen waar wij en andere levende wezens van afhankelijk zijn? En wat zijn de gevolgen voor de gezondheid van de inwoners van provincie Groningen, en welke lange termijn-problemen worden gecreëerd?
De gevolgen zijn rampzalig. Waarom?
– Omdat het rust op de grootschalige vernietiging van bomen en bosen hele ecosystemen
– Omdat het jaarlijks miljarden subsidies nodig heeft en dat geld weggegooid geld is want die investering wordt nu in een niet-duurzame industrietak gestoken in plaats van in een duurzame, zoals wind- en zonne-energie
– Omdat boekhoudkundige trucs nodig zijn om het duurzaam te laten lijken. Namelijk de leugenachtige veronderstelling dat biomassa verbranding CO2 neutraal zou zijn.
– Omdat de biomassa-centrales meer CO2 uitstoten dan kolen en we daarom de klimaatopwarming juist versnellen in plaats van afzwakken.
– Omdat nergens in het plan de luchtvervuiling door het verbranden van biomassa wordt benoemd. Mensen woonachtig nabij biomassacentrales krijgen gezondheidsproblemen zoals astma, bronchitis, hoofdpijn, duizeligheid en uiteindelijk kanker. Kort geleden is in onderzoek ook een verband met dementie gelegd. Wetenschappelijke studies hebben de hoge risico’s van de overstap op grootschalige biomassa aangetoond (RIVM waarschuwt voor biomassa: ‘het kan de gezondheid schaden’” 9 mei 2018 Trouw)
– Omdat we de ernstige gevolgen al hebben kunnen zien in onze bossen, parken, straten en tuinen, vanwege de winst uit opbrengst stimulans of de versnelde oogst van ons stedelijk bos. De wethouder meneer van Keulen ontkent dat het groenbeheer nadelig wordt beïnvloed door de nieuwe honger naar biomassa, maar dit kan makkelijk weerlegd worden door de rapporten van de gemeentes zelf.
Een voorbeeld vanuit Groningen
Sinds 2013 hanteert de gemeente Groningen nieuw beleid voor gebruik van biomassa, wat heeft geleid tot een radicale wijziging in strategie voor het snoeien en kappen van bomen. In het gemeentelijke beleidsdocument “Benutting biomassa in de gemeente Groningen” zijn ses zorgwekkende veranderingen te lezen. Ik citeer:
“Bij ander groenbeheer: Voorzichtig experimenteren met asset based management en de passende communicatie en juridische afstemming; Intensiever beheer van landschapselementen met hoge plantdichtheid”.
“Niet minimaliseren, maar maximaliseren: extra snoei en intensiever beheer kunnen bij houtige opstanden de opbrengsten verhogen en meer dynamiek geven in het stedelijk landschap”.
“Niet alle bomen hoeven monumentaal te worden: Het optimale oogsttijdstip is doorgaans eerder dan de maximale leeftijd van een boom. Veel stedelijke bomen komen al op vrij jonge leeftijd vrijwel tot stilstand, de jaarlijkse aangroei is beperkt. Dit komt de aantrekkelijkheid van de boom niet ten goed. Deze oudere bomen vereisen extra aandacht vanwege veiligheid, overlast en boomgezondheid.
“Vanuit het oogpunt van biomassa opbrengst, C02 vastlegging en kostenreductie ZOU HET OOGSTTIJDSTIP (kappen of vergaand terugsnoeien) DAAROM VERVROEGD MOETEN WORDEN”.
“Het oogsten van bomen ligt soms erg gevoelig bij de omwonenden. Intensieve voorlichting, educatie en communicatie zijn nodig om het nut en het doel van de handelingen over te brengen. De juridische aspecten (bv. de kapvergunning) van een veranderend beheer behoeven nader onderzoek”.
“Overigens mag niet worden vergeten dat het kappen of rooien en vervolgens herplanten van bomen in de stedelijke omgeving meer kost dan de houtopbrengst oplevert” (benutting biomassa 2012).
Deze intensive methodes hebben al geleid tot ontbossing van gehele straten. Deze perverse prikkels hebben semi-private ondernemingen zoals Prorail, Prolander, landschapsbeheer en vooral Staatsbosbeheer gestimuleerd om steeds grotere hoeveelheid bomen te oogsten om de absurde percentages voorschreven door dit plan te halen. Dit wordt beschreven in het plan “Vol Ambitie.”
Volgens het plan moet in 2020 20% van alle zogenaamd duurzame energie uit biomassa komen. Tegen 2035 moet 36% van alle energie uit biomassa komen. In 2050, bijna de helft.
Hoeveel gezonde bomen, hele bossen, houtopslag en takken moeten hiervoor geoogst worden in slechts 15 jaar?
Het Dingebos te Uithuizen, juli 2107. Foto: Blogwachter
Een voorbeeld: Kardinge
De gemeente verzamelt gemiddeld ongeveer 4000 ton hout in 1 jaar (“Benutting biomassa”). Kardinge bevestigde dat ongeveer 400 ton hout ‘afval’ van wat de stad jaarlijks verzamelt in deze ene instelling wordt verbruikt en dat hiermee de jaarlijkse behoefte aan energie nog niet eens voor de helft wordt gedekt (brief van de gemeente naar BRG). De conclusie ligt voor de hand, biomassa zal nooit een realistische bron van duurzame energie kunnen zijn.
Het verjongingsbeleid van Staatsbosbeheer van ons stedelijk bos voor biomassa betekent een onmiddellijk verlies aan biodiversiteit en alle milieutechnische voordelen welke oudere bomen en volwassen bossen opleveren.
Met andere woorden, deze plan levert al hitte eilanden, afwateringsproblemen en verstenen van steden en buurten. Dit is de reden dat we makkelijk 2000 handtekeningen in één maand hebben kunnen verzamelen om een staakt-het-kappen in te lassen tot een beter plan bedacht kan worden.
Dit plan is bedacht door aandeelhouders en investeerders om de energiecentrales overeind te houden door de kolenindustrie te vervangen met een andere industrie, namelijk hout (subsidies). De consequenties van de grootschalige biomassa-industrie zijn nog nadeliger voor ons dan de kolen- en gasindustrie.
Grote hoeveelheden hectares aan oerbos in de VS en Canada zijn al opgeofferd om aan de nieuwe eisen te voldoen, betaald met Europese subsidies.
En onze Groningse bossen zijn drastisch afgenomen door deze coalitie van groene investeerders, van Staatsbosbeheer tot RWE, tot de chemieindustrie tot VHT tot de federatie particulier grondbezit, Prorail, Prolander, Avantium, Probos, VBNE (Vereniging Bos en Natuur Eigenaren), Staatsbosbeheer, VVNH (Vereniging van Nederlandse Houtondernemingen), en het Ministerie van Economische Zaken in samenwerking met andere organisaties waarvan er te veel zijn om ze hier allemaal op te noemen (zoals Natuur en Milieu en Groningen Seaports, Erfgoed, Ruimtelijke kwaliteit en Landschap (ERL), en Landschapsbeheer).
Stop met dit rampzalige plan. Het is noch goed voor ons, noch voor jullie, noch voor de generaties die na ons komen. Onze bomen zijn van levensbelang. U en ik en alle andere aandeelhouders zitten uiteindelijk aan dezelfde kant: de kant zonder zuurstof, zonder verse lucht, zonder schaduw, en zonder dieren.
Dit plan is niets anders dan een versnelling van de klimaatopwarming en stijging van de zeespiegel.
Stakeholder lijst
SBB (Staatsbosbeheer)
RWE
CHEMIE
VHT
Federatie Particulier Grondbezit
Prorail
Prolander
Avantium
Probos
VBNE (Vereniging Bos en Natuur Eigenaren)
VVNH (Vereniging van Nederlandse Houtondernemingen)
het Ministerie van Economische Zaken
Wageningen Environmental Research
Groningen Seaports
Erfgoed, Ruimtelijke kwaliteit en Landschap (ERL)
Landschaps beheer
Stimulering Duurzame Energieproductie (SDE+) in 2017
Citaten:
KNAW: “Het verbranden van hout in elektriciteitscentrales…draagt niet of nauwelijks bij aan besparing van CO2-uitstoot. Daarom zijn ze niet geschikt als middel voor de transitie naar een duurzame energievoorziening” (KNAW Visiedocument biobrandstof en hout als energiebronnen: effect op uitstoot van broieikasgassen).
Gresco: “Het krediet voor 2017 is nog niet volledig besteed. De belangrijkste oorzaak is dat projecten complexer blijken dan verwacht. Een voorbeeld is de beoogde biomassacentrale aan de Duinkerkenstraat. Het bleek bijvoorbeeld niet haalbaar om de noodzakelijke hoeveelheid biomassa van de vereiste kwaliteit in de eigen gemeente te vergaren en de exploitatie kosten van een dergelijke ketel vallen hoger uit dan verwacht” (Gresco Jaarplan 2018).
Vol Ambitie: “Door de relatie tussen de Biobased Economy en duurzame energie te versterken, hebben we ervoor gezorgd dat meer biomassa‐initiatieven doorgingen. Een daarvan is de pijpleiding voor stoom uit hout van Eneco. Verder ontwikkelen Staatsbosbeheer, RWE, Avantium en Groningen Seaports aan de ontwikkeling van bioraffinage in de Eems‐Delta” (“Vol ambitie – op weg naar transitie” Provincie Groningen p. 20).
Vol Ambitie: “Biomassa levert nu de grootste bijdrage aan duurzame energie in de provincie. We ondersteunen lokale energie‐initiatieven, omdat deze essentieel zijn voor de energie‐transitie op de lange termijn en omdat ze bijdragen aan draagvlak” (“Vol ambitie – op weg naar transitie” Provincie Groningen p. 9).
Probos: “Op 5 maart 2013 is tijdens een bijeenkomst op Kasteel Groeneveld het Houtconvenant ondertekend. In dit convenant hebben partijen uit de bos-, hout-, natuur-, milieu- en energiesector afspraken gemaakt om te komen tot een grotere oogst van houtige biomassa in Nederland” (“Biomassapotentieel: NBLH-sector in 2020 en 2050”).
Ecofys: “Uit een studie door Alterra WUR/Probos blijkt dat de jaarlijkse houtoogst in Nederland duurzaam is te verhogen met 20-25%, zodat de oogst van hout uit Nederlandse bossen zou verhogen van jaarlijks 0,6 miljoen ton tot 0.9 miljoen ton. Voor de Europese Unie kan in de orde van 100 miljoen ton extra kan worden geoogst uit bestaand bos zonder de totale houtvoorraad op lange termijn aan te tasten” (“Beschikbaarheid houtige biomassa voor energie in Nederland” Ecofys 2017).
Ecofys: “Naast het gebruiken van het onbenut aanbod van rondhout (inclusief dunningshout) en primaire residuen wijzen de meeste studies ook op het onbenutte aanbod van afvalhout, secundaire residuen en landschapshout” (“Beschikbaarheid houtige biomassa voor energie in Nederland” Ecofys 2017).
Ecofys: “In het Energieakkoord werd in 2014 afgesproken om de hoeveelheid biomassa bijstook in kolencentrales te verhogen tot 25 PJ energieproductie in 2023, waarvoor ongeveer 3,5 miljoen ton houtpellets nodig zijn” (“Beschikbaarheid houtige biomassa voor energie in Nederland” Ecofys 2017 p. 1)
Ecofys: “De Nederlandse houtoogst is circa 0,6 miljoen ton per jaar en Alterra WUR/Probos stelt dat er potentieel is voor 0,3 miljoen ton extra per jaar” (“Beschikbaarheid houtige biomassa voor energie in Nederland” Ecofys 2017 p. 21). Dus ,9 miljoen ton of 900.000 miljoen ton uit Nederland.
Bronnen
“Actieplan bos en hout: een nieuwe productiemarkt opzetten om onze klimaat doelen te bereiken” (Probos 2017)
“Advies voor Groencompensatie – Toespraak voor Beheer en Verkeer.” Bomenridders Groningen. 13 April 2017: http://bomenriddersgroningen.nl/wp-content/uploads/2017/12/Groen-Compensatie-Toespraak-voor-Beheer-en-Verkeer-final-JH-e-JPJ.pdf
Arets, Eric. “Ook in Nederland vindt Ontbossing plaats.” Nature Today. Wageningen Environmental Research (Alterra). “Alles bij elkaar komen we tot de conclusie dat tussen 2013 en 2017 de Nederlandse bosoppervlakte netto met zo’n 5400 hectare is afgenomen, dat is gemiddeld 1350 hectare per jaar,” zegt bosbouwkundig onderzoeker Eric Arets van Wageningen Environmental Research (Alterra). https://www.wur.nl/nl/nieuws/Ook-in-Nederland-vindt-ontbossing-plaats.htm
“Beleidsregels APVG-vellen van een houtopstand” (groen compensatie regels): http://bomenriddersgroningen.nl/wp-content/uploads/2017/12/Groencompensatieregeling.pdf
Dijk, Thomas van. 2017. “Ontbost Nederland inderdaad even snel als het Amazongebied?”. Volkskrant (29 sept 2017). https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ontbost-nederland-inderdaad-even-snel-als-het-amazonegebied~a4519148/
“Evaluatie boombeheer 2013.” Gemeente Groningen: http://bomenriddersgroningen.nl/wp-content/uploads/2017/12/Boombeheer-evaluatie-2014-copy.pdf
“Kerngegevens bos en hout in Nederland” (Probos 2014)
“Massale bomenkap bedreigt ons bos” (Dagblad van het Noorden, april 2018)
“Mededeling van het voornemen aan het bevoegd gezag in het kader van de m.e.r. procedure voor de verhoging van het aandeel biomassa in de RWE Eemshavencentrale in opdracht van RWE Eemshaven Holding II B.V.” brief geschreven door de Gemeente Groningen, juli 2017. http://bomenriddersgroningen.nl/wp-content/uploads/2017/11/170714-Mededeling-voornemen-RWE-verhoging-aandeel-biomassa-brandstoffen-Eemshavencentrale.pdf
“Probos: Biomassapotentieel – NBLH-sector in 2020 en 2050” (Martijn Boosten & Jan Oldenburger Wageningen, mei 2014)
“RIVM Waarschuwt voor biomassa: Het kan de gezondheid dreigen” (Frank Steven Trouw 9 mei 2018)
Schelhaas, Mart-Jan, Eric Arets en Henk Kramer. “Het Nederlandse Bos als Bron van Co2.” (Wageningen Environmental Research) Vakblad Natuur Bos Landschap. September 2017. https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=23773&utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter&utm_campaign=web-rss-nb http://bomenriddersgroningen.nl/wp-content/uploads/2017/09/edepotlink_t59c2507e_001.pdf
We zijn sprakeloos. Dit kan toch niet waar zijn?
Onderzoekers van Wageningen University & Research adviseren terughoudendheid bij het kappen en snoeien van essen die zijn aangetast door essentaksterfte. En wat doet Staatsbosbeheer in de provincie Groningen?
“Nog ongeveer 300 hectare – bijna 700 voetbalvelden – essenbos wordt de komende jaren gekapt op terreinen van Staatsbosbeheer in de provincie Groningen. Veel van de essen die nog worden geveld, staan in het Oldambt en op het Hogeland.”
“De bomen hebben de ziekte essentaksterfte en dreigen takken te verliezen of om te vallen. ,,Dat kan risico’s opleveren voor mensen die in de buurt wonen of er langs fietsen of wandelen’’, zegt boswachter Annet de Jong. ,,Dat willen we niet en daarom moeten ze weg.’’”
Dat Staatsbosbeheer langs de fiets- en wandelpaden in wil grijpen vanwege veiligheid is te begrijpen, maar dat men nu hele bossen wil kappen is onthutsend.
Het lijkt er op dat de overheid en bedrijven in Nederland elk argument aangrijpen om massaal bomen te kappen om via de biomassacentrales aan het klimaatakkoord van Parijs te voldoen. Dankzij de fabel dat energie uit biomassa CO2 neutraal zou zijn, en dankzij de miljarden aan subsidie die aan de biomassa-industrie in Nederland worden verstrekt houden we straks geen boom meer over.
Woensdag 20 juni stond er een uiterst belangrijke vergadering bij de Provincie Groningen op de agenda, waarbij het thema energietransitie werd behandeld. De Bomenridders hebben ingesproken over het onderwerp biomassa. Als je onze berichten een beetje volgt op FB weet je hoe belangrijk het is voor het behoud van bomen en bos in de provincie om deze – bij velen nog als duurzaam bekend staande – manier van energie opwekken aan de kaak te stellen, en een halt toe te roepen. Verschillende andere provincies hebben zich inmiddels al duidelijk uitgesproken tegen biomassa als energiebron vanwege de desastreuze gevolgen voor de bomen en het landschap in hun provincie, en voor de bossen in o.a. Canada en het zuiden van de VS die daarvoor op grote schaal gekapt worden. De Bomenridders zullen proberen onze Statenleden hiervan ook bewust te maken.
Grootschalige bomenkap in Bedumerbos, okt 2017
RWE Centrale in de Eemshaven die van kolen naar biomassa overstapt en daar zo on-ge-loof-lijk veel hout voor nodig heeft, dat ze het behalve uit de provincie, ook uit Canada en het zuiden van de VS haalt met grote schepen. Hele bossen – vooral oude bomen – worden gekapt om in luttele minuten in de ovens van deze centrale te worden verbrand.
Beste bomenknuffelaars, beterweters, groen activisten, boombeschermers, Bomenridders in spe of van het verleden, spijtoptanten van bomenhak-en sloopbedrijven, boomkwekers niet te verwarren met boomkikkers of boomdeskundigen van overheden..
Zaterdag 9 juni gaan we van start met de eerste bijeenkomst van de cursus Bomenridder en er zijn nog een paar plekjes vrij. Bij interesse kun je je nog aanmelden door een mail te sturen naar info@bomenriddersgroningen.nl
Data: 4 dagdelen in 2018/2019
Deel 1 – 9 juni 2018 10:00-14:00
Deel 2 – 8 sept 2018 10:00-14:00
Deel 3 – 8 dec 2018 10:00-14:00
Deel 4 – 9 maart 2019 10:00-14:00
Kosten: per deelnemer 100 euro voor alle 4 cursussen
Bij gebrek aan geld: gratis tegen ruilen van energie of een dienst voor Bomenridders
Waar: Humanitas (A-kerhof ZZ, no. 22)
Opzet van cursussen:
10:00-10:15 Opening met koffie
10:15-12:00 Onderwerp 1 (2,3,4)
12:00-12:45 lunch
12:45-14:00 rondleiding bomen in de stad/of in een wijk
Hoe wordt u Bomenridder?
Doel: kennisoverdracht en brede oriëntatie over bomen en (stedelijke) bossen. Kennis delen over de samenhang van systemen in natuur op het land en in de bebouwde omgeving. Stevige inleidingen bieden met mensen die hun sporen verdiend hebben in beheer en behoud, acties om bomen te planten en te behouden. Discussie met ecologen met ervaring.
Boomkwekers en bomenkappers komen aan het woord. Alsook ambtenaren die kap-, sloop- en omgevingsvergunningen maken en laten uitvoeren en gewetensbezwaarde ambtenaren die het fout zien gaan met het vergunningencircus en misleiding van burgers en niet respecteren van bomen.
Thema’s zoals: boomrecht, biomassa, groen compenseren, het verdienmodel van Staatsbosbeheer, het planten van bomen door landschapsbeheer en het oogsten van bomen door Staatsbosbeheer en Prolander komt ook aan de orde.
Bezwaar maken: leren effectief acties en procedures te volgen, met oog op leren van ambtelijke en bestuurlijke / juridische dwaalwegen.
Wie kunnen deelnemen: een ieder die van mening is dat bomen waardevol zijn voor zichzelf, de natuur, mens en dier. Dat bomen een wereld op zichzelf zijn en van grote waarde zijn voor ons allen inclusief alle dieren en organismen.
Het is een kwalificatie die geldt voor veel beleid dat in onze maatschappij gevoerd wordt. Het gaat dan om beleid dat ten goede komt van enkelen en ten koste gaat van velen. Als gevolg van schaamteloos beleid wordt onze wereld verdeeld in ‘sterkeren’ en ‘zwakkeren’. Heel veel, héél héél veel verliezers staan letterlijk tegenover heel weinig, héél héél weinig winnaars.
Bomen zijn verliezers
Wie kent niet het gevoel van rust, van bewondering, van nederigheid, dat ons overkomt als we tegenover een majestueuze boom staan, of omringd worden door bomen in een bos. Een reusachtige beuk of eik, en de lichtheid van de berk waarvan je de blaadjes zacht hoort ritselen in de wind…
En toch blijken onze bomen verliezers. Ze zijn zwak en kwetsbaar, want we kappen ze op grote schaal, soms zelfs met het argument dat we ‘natuur’ willen creëren. Natuur zonder bomen. Het is een bizarre gedachte.
De kroon van de boom als boventoon
Bomenridders Groningen vinden dat natuur zonder bomen niet bestaat en dat ook in een stad de boventoon letterlijk groen kan zijn. Met boventoon bedoelen we dan het groen van de boomkruinen, niet het grijs van het beton. Dit betekent helaas voor nu dat we strijd moeten leveren, harde strijd tegen kap die overal vaak zomaar plaatsvindt. Het is niet dat we deze strijd graag leveren, maar zolang het vizier van de overheid gesloten is en staat op kap, is strijd tegen kap, maar dan met open vizier, helaas de enige weg.
Maar wat wij als Bomenridders eigenlijk willen is iets anders: wij willen een stad, een provincie, een land, een maatschappij, die bomen als maatstaf neemt bij het meten van haar rijkdom. Bomen zijn leven, en leven zijn wij, mensen. Ons leven wordt waardevoller als we vogeltjes horen zingen die net als wij verkoeling zoeken in het gebladerte van een boom. Hoe groener onze omgeving hoe rijker zijn wij.
En eigenlijk werkt het al zo bij ons mensen, want hoe meer geld we hebben hoe groter en groener ons huis en onze tuin moet zijn. Grote groene tuinen staan voor rijkdom, groen staat voor rijkdom, als particulier tellen we er graag geld voor neer. En iedereen kent de grote parken in onze wereldsteden, Hyde Park, Central Park, Bois de Bologne, El Retiro… In feite zijn bomen al een vorm van geld, alleen in onze maatschappij
zien we dat niet terug.
Bomen moeten verbinden niet splijten
Het ideaal van de Bomenridders is dat bomen ons mensen met elkaar verbinden en niet onze sociale relaties in de weg staan, zoals nu het geval is. Bomen zijn ‘splijtzwammen’ geworden in onze samenleving omdat economie en leven, korte en lange termijn, heel raar, op gespannen voet staan met elkaar. Onze maatschappij wil oogsten niet zaaien. Terwijl we allemaal bomen nodig hebben, elke keer als we ademhalen, staan we vaak recht tegenover elkaar als het om kap en aanplant gaat. Maar mensen zijn deel van de natuur, net als bomen. Onze maatschappij moet weer onderdeel worden van diezelfde natuur. Onze liefde voor bomen is onze liefde voor onze medemens, en moet daarom weer een plaats kunnen krijgen in onze maatschappij. Wij moeten weer leren zaaien voor volgende generaties, want zaaien gaat voor het oogsten uit. Zo getuige ook het vaak aangehaalde Griekse spreekwoord: “Society grows great when old men (people) plant trees whose shadow they know they shall never sit in.” Oude mensen die zorgen voor de jeugd en de toekomst. Wie vindt dat nou geen mooi beeld?
Bomen centraal in elk beleid
In elk plan, elk project, zouden wat ons betreft de bomen eerst moeten worden ingepland, en dan pas het eigenlijke project. Niet America First, maar Trees first! Er zijn beroemde architecten geweest die op deze manier dachten en we zijn ervan overtuigd dat de creativiteit van de architecten en projectleiders tot grote hoogten zou stijgen als Bomen Eerst! een voorwaarde was. We zouden heel verrassende ontwerpen tegemoet kunnen zien, ontwerpen die meer lijken op hoe de natuur groeit, minder rechte lijnen, minder rechttoe rechtaan, meer hoekjes en inkijkjes, meer spontaniteit, meer verrassing… En meer vrolijk gefluit van vogeltjes, en ’s nachts, als we slapen, het onhoorbare gesuis van vleermuizen.
Voor nu: prioritijd aan bomen!
Voor de korte termijn is ons doel: geef bomen prioritijd, op welke manier dan ook. Prioritijd is: prioriteit en tijd om te groeien! Kap bomen niet, ‘Kappen met kappen’, maar plant ze, en laat ze vooral ook groot worden! Want elke grote boom is ook ooit klein geweest!
Deze boom was ook ooit klein! (Herkomst foto helaas onbekend)
Steun, like, doneer
Wij willen de stem zijn waarmee de Groninger bevolking spreekt als het om haar bomen gaat. Daarom is ons schaamteloos verzoek, we zijn er open over: steun ons! Like ons op Facebook, doneer een klein bedrag, of een iets groter bedrag, maar maakt u het vooral niet te gek, of: doe met ons mee! Met uw like en uw donatie draagt u rechtstreeks bij aan ons gezamenlijke succes!
Bomenridders Groningen zijn een mix van Don Quichottes en Sancho Panza’s, van idealisten en pragmatici. biodivers dus, en het werkt!
De recente nota´s van de gemeente Groningen “Evaluatie boombeheer 2014-2017” en “Bladgoud 2018” beginnen vol trots met de misleidende conclusie dat de gemeente in de afgelopen 4 jaar een positieve balans van wel 388 bomen kan melden. Als je in deze periode in Groningen hebt gewoond weet je dat dit beslist niet waar kan zijn. En je vermoeden is inderdaad juist. De werkelijke en veel minder voordelige cijfers zijn ver weggestopt in het anonieme en verwarrende evaluatierapport.
Een paar schokkende feiten m.b.t. de werkelijke resultaten die in de evaluatie te vinden zijn:
Er werden 7158 bomen gekapt tussen 2014 en 2017 (gemeentelijk en privé), met 5172 herplantingsverplichtingen (gemeentelijk en privé)
Een negatieve bomenbalans van 1986 bomen tussen 2014 en 2017 / dus een negatieve bomenbalans van ca. 500 bomen per jaar
187 monumentale bomen zijn verloren gegaan tussen 2014 en 2017 (van 7617 naar 7430 monumentale bomen)
Gekapt zijn bijna de helft van alle >100 jaar oude monumentale bomenbeheerd door de gemeente (van in totaal 241 naar 144 overgebleven 100+ bomen in 2017)
Noot: de vorige evaluatie en beleidsnota uit 2014 Sterke Stammen is geschreven door een echte bomenexpert, de wethouder Bomen Jan Seton; deze evaluatie en nota lijken haastig in elkaar gezet en geschreven door verschillende marketingmensen.
Het totaal aan bomen volgens gedateerde en incomplete rekenmodellen Het aantal gekapte bomen (gemeentelijk en privé met een door de gemeente afgegeven vergunning) is 7158. Het totale aantal verplicht aangeplante bomen (gemeentelijk en privé) is 5172. Dit is een negatieve balans van 1986 bomen.Of al deze verplichte aanplant daadwerkelijk heeft plaatsgevonden is een discussiepunt. Onze aanhoudende vragen naar de locatie en het bewijs van aanplant van toegezegde en verplichte nieuwe boomaanplant konden vaak niet beantwoord worden. Met andere woorden, in 4 jaar zijn er per jaar bijna 2000 bomen gekapt en als dit rapport klopt zijn er bijna 500 bomen per jaar verloren gegaan (zowel privé als gemeentelijk). Dit is op zich al erg genoeg, maar zegt nog weinig over het feitelijk verlies van boomkronen, een veel belangrijkere waarde in termen van functie en waarde van bomen in het stedelijk milieu. Om kort te gaan, het zijn nogal betekenisloze cijfers, omdat de gemeente het totale boomkroonpercentage niet monitort. In plaats daarvan zijn er deze verwarrende, slecht samengestelde en misleidende cijfers. Een voorbeeld hiervan is het totaal aan verleende vergunningen; hetgeen iets heel anders is dan het totale aantal gekapte bomen. Voorbeeld: vorige week nog heeft de gemeente in 1 enkele vergunningsaanvraaghet kappen van 400 bomen bij de Helperzoom en in de Tuinwijkzone geregeld.
Monumentale bomen Ten tweede zijn de aantallen monumentale bomen in de afgelopen 4 jaar ook afgenomen, met een totaal verlies van 187 bomen, nl. van 7617 monumentale bomen naar 7430 bomen. Dus ook hier een negatieve balans van 187 zeer waardevolle bomen. Verder constateren we een zeer verontrustende trend: met name bomen van meer dan 100 jaar oud (een relatief jonge leeftijd voor veel boomsoorten) worden gekapt. Van de 843 bomen ouder dan 100 jaar zijn er de afgelopen 4 jaar 211 geveld, oftewel een kwart van alle bomen met de hoogste leeftijd zijn geveld.Van de monumentale bomen ouder dan 100 jaar die in het bezit zijn van de gemeente is meer dan de helft in de afgelopen 4 jaar gekapt. Dit zijn nou net de meest geliefde en waardevolste bomen voor de stedelijke omgeving maar toch worden ze steeds vaker gekapt in plaats van beschermd en onderhouden.
De gemeente laat bomen niet meer oud worden, maar vervangt ze door jonge exemplaren. Maar hoe jonger, hoe minder de positieve ecologische waarde van de bomen. We vermoeden dat financien hierin een grote rol spelen. Bij jonge bomen is nauwelijks onderhoud nodig; bij oudere bomen wel. En dan worden de jonge bomen ook nog eens zo jong mogelijk gekocht (want goedkoper) en niet uit Groningen of omgeving maar helemaal uit Limburg (want goedkoop).
Versoepeling van vergunningenbeleid en onderzoek (Boom Effect Analyses) en onduidelijkheid compensatiegelden Een andere verontrustende trend die tot uiting komt in dit rapport is een algemene versoepeling van de procedures en regelgeving van toepassing op het kappen van bomen. Dit geldt zowel voor privé-, als commerciële en gemeentelijke aanvragen. Het is bijvoorbeeld op grond van onduidelijke regelgeving niet meer voorgeschreven dat alle BEA-rapporten worden voorgelegd aan de gemeenteraad.Ook mogen tegenwoordig bomen als gevolg van het nieuwe compensatiebeleid zonder de eis van herplant worden gekapt, op voorwaarde dat de bedrijven of privépersonen een geldelijke compensatie bijdragen.Er is echter totaal niet duidelijk op welke manier hierop toezicht wordt gehouden en hoe deze bijdragen worden geïnd. Er wordt slechts vermeld dat de raad eens per jaar op de hoogte zal worden gesteld, wanneer er bedragen zijn gestort in dit boomcompensatiefonds. Dit lijkt een gunstig klimaat te scheppen voor het afglijden naar het toewijzen van boomcompensatie fondsen aan andere niet boomgerelateerde projecten.
Gebrek aan expertise bij het onderhoud van stedelijke bomen en inventarisaties Tenslotte ontbreekt in dit hele evaluatierapport (met uitzondering van een paar paragrafen over boomziektes) het juiste taalgebruik en wetenschappelijke terminologie en gegevens passend in een rapportage over stedelijke bomen. Er zijn duizenden voorbeelden van andere jaarlijkse boominventarisaties, waarvan de meeste bijna 100 pagina’s tellen (deze rapportage telt 24 pagina’s met verscheidene dubbelingen), uit steden over de hele wereld. Er wordt nergens melding gemaakt van boomkroonareaal of percentages bosoppervlakte (de meeste steden hebben nu een doelstelling van 33% bosareaal).Boomkroondichtheid is de actuele rekenmethode die wordt gebruikt om stadsbomen te monitoren. Boomkroondichtheid is belangrijk, aangezien aantallen bomen ons weinig zeggen over de eigenlijke dichtheid of stadsgroen benodigd voor biodiversiteit, luchtkwaliteit, waterfilters, opname van CO2, gezondheidsfactoren, energiebesparing, esthetische waarde, etc. De termen in deze berekeningen zijn gedateerd en ineffectief om de doelen te beschrijven die de gemeente zegt te willen bereiken met het groen in de stad.
Hoezo 180.000 bomen? Wanneer heeft de laatste inventarisatie van bomen in Groningen plaatsgevonden? Er is niet vastgelegd wanneer de laatste materiële inventarisatie van straat- en parkbomen is gedaan, dus we moeten wel geloven dat de gemeente nog steeds ongeveer 180.000 bomen heeft. Toch hebben we in deze 4 jaar een verlies van ongeveer 500 bomen per jaar geconstateerd. En dit aantal is sinds 2006 niet uitvoerig gecheckt. Het getal 180.000 is opnieuw genoemd in het “Sterke Stammen” rapport in 2014. Er is iets mis met dit voortdurend constant blijvende aantal, aangezien we hier zien dat de totale negatieve balans groter wordt. De gemeente heeft met de GIS (geografisch informatie systeem) software hoge kwaliteit luchtfoto’s ter beschikking. Digitale steekproeven met boominventarisaties door gebruik te maken van datahulpmiddelen als iTree Tools zouden heel goed gecombineerd kunnen worden met GIS software om een REËLE indicatie te krijgen van het totale boomkroonareaal in Groningen. In april 2017 is daartoe ook een breed gesteunde motie (motie “groentool”, ingediend door CDA, D’66, GroenLinks, Christenunie, Student en Stad, PvdD) en aangenomen in de gemeenteraad. Van deze motie is echter in deze evaluatie en beleidsnota NIETS terug te vinden.
Als de gemeente het inderdaad van belang acht dat groene ruimte in stand moet worden gehouden – zoals in de inleiding van de evaluatie met grootse en mooie woorden wordt geschreven – dan blijkt daar vooralsnog niets van uit de cijfers. De gemeente Groningen lijkt bomen en groen nog steeds niet serieus te nemen als belangrijk wapen tegen alle moeilijke en complexe uitdagingen door klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, ontstaan van hitte-eilanden en verminderde waterkwaliteit en waterbergingsproblemen.
Tenslotte zijn er bijna geen foto’s of tabellen bijgevoegd in dit helaas nogal slordige en magere rapport, op 1 foto na waarop een boom slecht wordt gesnoeid met de nieuwe standaardmethode van overmatig snoeien en opkronen en verwijdering van vitaal loof waaruit takken kunnen groeien.
En deze ene tabel:
Vergelijk dit met een inventarisatierapport van 100 pagina’s van bijv. Portland, Oregon’s urban forestry tree report uit 2017:
Of deze uit Toronto, Canada:
En milieu-effecten en energiekosten gerelateerd aan bomenkap en aanplant uit Portland, Oregon.
Een nieuw Boomevaluatieplan en –beleid is hard nodig Onze gemeente geeft blijkbaar geen prioriteit aan het transparant en duidelijk monitoren van het boombeheer in de stad, laat staan dat het aandeel bomen in de stad verbetert – ondanks alle mooie woorden. Men ziet zelfs geen aanleiding om het beleid aan te passen, terwijl het eigen gemeentelijk rapport een jaarlijks verlies aan bomen aantoont.
De Bomenridders Groningen maken zich sterk voor een inhaalslag op het gebied van boombeheer en pleit voor een modernisering en actualisering van het boombeheer waarbij concrete cijfers een rol spelen, transparantie en precisie belangrijk zijn en nieuwe methoden worden gezocht en toegepast om bomen en groen in stand te houden voor toekomstige inwoners (mensen, dieren en planten) van Groningen. Het huidige verouderde beleid en gebrek aan overzicht, expertise en kennis is ontluisterend. Groningen verdient en kan veel beter dan dit.
Engelstalige versie:
Bomenridders Groningen response to the “Evaluatie Boombeheer 2014-2017” and ‘Bladgoud 2018’.
Groningen’s municipal recent “Evaluatie boombeheer 2014-2017” and “Bladgoud 2018” proudly begins with the oversimplified and highly misleading conclusion that during these four years, the municipality actually gained a positive tree balance of +388 trees. If you have lived in Groningen during this period, you certainly know this not to be true. And indeed, your suspicion is correct.
First of all, here are a few bullets of the real results found within of this evaluation:
7158 trees felled between 2014-2017 (municipal and private) with 5172 replant requirements (municipal and private)
Negative tree balance of -1986 trees from 2014-2017
Negative tree balance of ca. -500 per year
187 monumental trees lost from 2014-2017 (from 7617 to 7430 monumental trees)
Nearly half of all 100 plus year old monumental trees owned by the municipality were felled (from 241 total to 144 total remaining 100+ year old trees in 2017)
The actual and much less advantageous figures are embedded much farther in this anonymous and confusing report (the last evaluation and policy report in 2014 Sterk Stammen was authored by an actual tree expert, the wethouder bomen Jan Seton).
Tree totals according to outdated and incomplete accounting models
The number of total trees felled (municipal and private trees permitted by the municipality) are 7158. The number of total trees planted (municipal and required private trees) are 5172. This is an actual negative balance of -1986 trees. Whether all of these required tree replants actually occurred is also a point of discussion as our frequent inquiries as to the exact locations of promised and required replanted trees has often been met with a failure to locate or prove that the required numbers of trees have actually been planted in such required (new) locations.
In other words, in four years, per year nearly 2000 trees are cut and if this report is accurate the overall (both private owned and municipal) tree balance was nearly 500 trees lost per year. This however says very little about actual canopy loss, a much more important value in terms of the functions and benefits of trees in the urban environment. Further, these numbers also tell us very little about total tree removal numbers as many trees are now cut within the limits of the municipality by the staatsbosbeheer, an agency which does not require any permits nor is it required to record the numbers of trees planted. In short, these are rather meaningless figures because the municipality has itself chosen not to monitor total tree cover percentages, nor total numbers of all trees within the municipal limits. Instead they have concocted these confusing and ill-constructed misleading numbers such as total tree permits (which is very different than total trees cut). As a point of reference, just last week the municipality requested, in a single permit, the felling of 400 trees near the Helperzoom and Tuinwijk area.
Monumental Trees
Second, the numbers for monumental trees are also negative in the last four years with a total loss of 187 trees of from 7617 monumental trees to 7430 trees. So here we also have a negative balance of 187 trees of the most valuable kind. Further, we see a very disconcerting trend of especially cutting trees aged over 100 years old (still a relatively young age for many species of trees). Of 843 trees over 100 years, 211 have been felled within this four-year period, or 1/4th of all of the oldest trees have been felled. And younger trees have not been allowed to age to stabilize this figure, meaning trees are no longer allowed to grow as old. Of the 100-plus year-old monumental trees owned by the municipality, over half have been cut in these four years. These are the most beloved and precious trees for the urban environment yet they are increasingly cut rather than protected and maintained.
Liberalization of tree permit requirements and ecological research (BEAS)
Another disconcerting trend articulated in this report is a general liberalization of the general procedures and regulations for tree fellings for both private, and commercial and municipal tree permit requests. For example, based upon certain confusing requirements, not all BEA reports now need to be necessarily reported to the council. Secondly, with the new compensation policies, trees may be cut without compensation (replanting) if the companies or private parties pay a compensation fee. However, there is no clear indication of how this oversight and monitoring of fee payment will take place. It is only stated the council will be notified once a year when there have been deposits into this tree compensation fund. This seems like a perfect recipe for corruption and reallocation of tree compensation funds for other non-urban forestry related projects.
Lack of expertize in urban forestry including tree maintenance and inventories
Finally, this entire evaluation report (with the exception of a few paragraphs on tree sicknesses) lacks the proper language and scientific terminology and data of most urban forestry reports. You can review literally hundreds of other yearly tree inventory reports, most of which are nearly 100 pages long (this one is 24 pages with several redundancies), of cities across the world. There is no single mention of tree canopy or cover percentages (most cities are now aiming for 33% tree cover percentages). Tree canopy cover is the current ratio used to monitor urban trees. Tree cover ratios are important as individual tree numbers tell us very little about the actual cover or urban green necessary for biodiversity, size, air quality, water filtration, C02 mitigation, health benefits, energy savings, aesthetic benefits etc. So, the very terms of these calculations are so very dated and ineffectual for achieving the goals we want with urban green spaces.
180,000 Trees??? When was the last actual inventory of Groningen’s trees?
There is also no record of when the last physical inventory of street and park trees was done, so we are simply forced to believe that the municipality still has some 180,000 trees, yet in these four years we have seen a loss of some 500 trees per year. And this number hasn’t been explicitly checked since 2006. It was again referenced in the “Sterke Stammen” report in 2014 as 180,000. Something is amiss with this constantly unchanging number as we see here that the total negative balances are increasing.
The Municipality has at its disposal high quality aerial photos with their GIS (geographic Information system) software program. They could easily combine both online street inventory samples of trees, using data tools like iTree Tools with GIS software to get a REAL indication of the total tree canopy cover in Groningen. That is if they are actually concerned about preserving green spaces as important resources against all of the very difficult and complex challenges to come from climate change to biodiversity loss, to heat islands and to diminished air quality to water overflow problems and to increased population density and concretization from over development.
Finally, the only pictures and/or charts included in this rather frankly sloppy and meagre report is one picture of a tree being badly pruned with the new standard method of over pruning, crown raising and removal of vital and living foliage producing branches and this single chart:
Compare this to a 100-page inventory report of say Portland, Oregon’s urban forestry tree report of 2017:
Or this one from Toronto, Canada
And environmental benefits and energy costs related to tree felling and planting from Portland, Oregon.
New Tree Evaluation Plan and Policy is sorely needed
From these few examples, it is clear that our municipality does not have the resources nor interest in sufficiently researching and maintaining let alone improving the urban forest. In fact, even though the municipality’s own report reveals an overall loss of trees by year, they see no reason to change their policy (can we really call this a policy?). The Bomenridders Groningen lobbies for a radically updated and constructive approach to urban forestry; one which provides real concrete figures about its urban forests; one which values transparency and accuracy; and one which seeks new methods to protect and improve the urban forest for the future residents (human, animal or plant) of Groningen. The current lack of oversight, expertise and knowledge is inexcusable. We deserve better. #Kappenmetkappen.
Examples of Urban Forestry reppports and inventories from other cities.
