Snoeihard beleid

11 juli 2019


Afgelopen dinsdag en woensdag zijn de gemeentelijke groenverzorgers even lekker los gegaan op de bomen bij de A-kerk. Eens in de vier jaar zo argumenteerde de gemeente na afloop, gaan we dood hout uit bomen halen en ‘toevallig’ waren we nu bij de A-kerk aanbeland. Daar is volgens ons veel te halen. Dat de beslissing over al dan niet kap van 5 bomen aldaar nog steeds onder de rechter is wist men maar deerde kennelijk niet. We zijn zorgvuldig en regulier met noodzakelijke ingrepen bezig. Wie kan daar nu tegen zijn. Een aantal gealarmeerde burgers wel. Geconfronteerd met de ophef kondigde de gemeente snel een snoeistop af. Een gebruikelijk procédé. Burgers even laten afkoelen om daarna met frisse zin opnieuw er tegenaan te gaan.

Zo staat het ook in het achteraf een tikkeltje amicaal en betuttelend opgestelde persberichtje. ‘We hebben het voor je uitgezocht’ (dat bespaart je zelf veel moeite, als je het al begrijpt) en er is niks aan de hand, hoor. Maak je vooral niet ongerust en druk. We gaan wel lekker door met de klus, dus verder mopperen is bij voorbaat vruchteloos. En vooral: ons regulier, noodzakelijk en zorgvuldig boomonderhoud heeft echt, echt niets, maar dan ook helemaal niets met de vurig verlangde kap te maken. Wel hebben we de pest in dat de rechter zoveel aandacht besteedt aan een zorgvuldige afwikkeling, want nu loopt ons hele plan en planning in de soep misschien.In het najaar komt de gemeentelijke Rekenkamer met een onderzoeksresultaat over het gemeentelijk kapbeleid.

Misschien is er toch wel iets meer aan de hand. Woensdagochtend werd ondergetekende getipt dat er bij de A-kerk fors werd gesnoeid ook aan de bomen waarvoor de verleende kapvergunning nog bij de rechter ter discussie staat en waarnaar een externe partij op verzoek van de rechter een onderzoek heeft gedaan. De conflicterende partijen (Gemeente Groningen en Stichting Bomenridders Groningen) zijn met klem door de rechter verzocht hun reactie op de bevindingen van de onderzoekers te geven. De gemeente heeft om uitstel verzocht en gekregen. De Bomenridders in dit geval ook.

Waarom wilde de gemeente meer tijd. Om de hakken nog dieper in het zand te steken, om een ander plan voor te bereiden of om tijd in te plannen de bomen die de gemeente wil kappen nog wat extra handicaps te bezorgen? Een intussen vanuit de Stichting Bomenridders Groningen gelanceerde poging om met het College in contact te komen en alternatieve plannen voor te leggen is bruusk getorpedeerd. Terwijl de rechter met partijen zoekt naar een afgewogen beoordeling en oplossing, gaat de gemeente er even als een stormram doorheen baggeren in een poging een eigen gewenste uitkomst af te dwingen. Provocatief.

De burger is de vijand en bomen zijn een hindernis – een trieste balans voor een gemeente met een groen schild aan de voordeur en een houtverhakselmolen in de achtertuin.

E.M. Vroom

Snoeiwerk Akerkhof is zorgvuldig onderhoud