De Bomenridders Groningen deed mee aan het debat georganiseerd door de Natuur en Milieu Federatie Groningen over de rol van biomassa in de energietransitie in Nederland. Het gebeurde in het Gasuniegebouw woensdagavond 22 Nov. in Groningen.
Onze pitch was geschreven en gepresenteerd door Tom Hoppen, Docent marketing en duurzaamheid bij Stenden Universiteit:
“Pitch” voor Bomenridders Groningen door Tom Hoppen
In het Spaans bestaat er een woord voor vis die zwemt in de zee en voor vis als gerecht. Een pez zwemt in de zee, en pescado ligt als vis op je bord. Op menukaarten valt daarom het woord pez niet te vinden. Kinderen maken soms de fout om vis in de zee pescado te noemen. Het is reden voor een lach. Het is ook een grap die je soms hoort. In Nederland denk je bij een haring direct ook aan de uitjes.
Afgelopen zomer heb ik doorgebracht in de Spaanse Pyreneeën. Prachtig, die bossen, die natuur! Urenlange wandelingen maakten we met het gezin. Wat zullen die bossen fantastisch branden, dacht ik, als ze straks als natuur zijn afgeschreven!
Wij zien in het westen onze natuur enkel nog als productiemiddel. Wij willen de natuur kwantificeren. Wat kost natuur en wat levert het op? De functie van natuur als existentiële voorwaarde voor het voortbestaan van ons mensen is ver naar de achtergrond verdwenen. We zien biomassa als geschikte duurzame oplossing om ons van energie te voorzien, maar we staan niet stil bij het dilemma dat met het kappen en verbranden van al die biomassa we aan de stoelpoten zagen van ons eigen bestaan.
Het lot van ons mensen is onlosmakelijk verbonden met het lot van onze bossen. Wij zijn afhankelijk van planten, en toch hakken we genadeloos onze bomen om. Elke dag opnieuw.
Don Quichotte is ook Spaans. Als ridder vocht hij tegen windmolens in een tijd dat ridders allang niet meer bestonden. De tijdgenoten van Cervantes, de schrijver van Don Quichotte, moesten heel hard lachen om de gek Don Quichotte en zijn vreemde strijd.
Wij Bomenridders vechten tegen bomenkap in een samenleving die niet geeft om haar bomen, een samenleving die zichzelf massaal voor de gek houdt en denkt dat ze mag kappen zoveel als ze wil, mits ze elders maar weer ‘compenseert’. Maar een cirkel is geen cirkelzáág, en de vraag of die zo cruciale compensatie ook daadwerkelijk plaatsvindt, laat ik hier in het midden.
Het is de smalle benadering van de boom als instrument voor energieproductie. Het past in ons economisch model dat alles te gelde maakt en de negatieve gevolgen voor anderen laat. Er zit een vorm van perversie in, ook als je de link legt met olie. Olie is de biomassa van miljoenen jaren geleden. In de olie liggen de voorouders van onze bomen opgesloten. Na het opstoken van de voorouders, beginnen we nu aan hun nakomelingen. Het is een race to the bottom. Onze bossen en velden zijn niet in staat om genoeg te produceren om onze onverzadigbare honger te stillen.
Biomassa is een zeer klinische term. Mama, ik heb een bosje biomassa voor je geplukt! Mooi hé? De natuur heeft organisch materiaal nodig om de bodem te voeden om het leven te ondersteunen. Veruit het meeste leven op onze aarde is microscopisch klein. Het zit in onze oceanen, in onze bodem. Een theelepeltje aarde bevat wel 500 miljoen micro-organismen. Micro-organismen leven van de biomassa, evenals de schimmels, de wormen, onze bodembouwers. Laat ze hun gang gaan, ondersteun ze.
Het is het westerse economische model, het tegennatuurlijke lineaire model, dat ons in onze instrumentele mindset opvoedt. Overal in de wereld strijden inheemse volkeren voor hun natuur en tegen onze dwangmatige neiging tot bomenkap voor kortzichtig economisch gewin. De Sioux in de VS en Canada, de Chinook, de Kayapo in de Amazone, de Maori’s, de Aboriginals…
Wij zijn als mens even afhankelijk van het welzijn van ons groen als de diepzeeduiker van zijn zuurstoffles. Hoe zou de duiker reageren als we proberen zijn zuurstofslang door te snijden? We spelen Russische roulette als we almaar oogsten en nauwelijks aanplanten. De indianen overal ter wereld kijken vol wanhoop naar ons. Ze zien hoe wij óns en tegelijkertijd ook hún graf graven. Bomen, natuur, is voorbestemd voor andere functies dan te bezwijken onder stobbenfrezen en te verbranden in grote ovens.
Onze bomen, onze biomassa, onze natuur, onze vegetatie, heeft een waarde voor ons als mens, die haar verbrandingswaarde ver te boven gaat. Ons welzijn hangt nauw samen met onze natuur beseffen we als we onze tent of caravan weer in Frankrijk of Spanje neerzetten om ‘bij te tanken’ van ons jachtig verstedelijkt bestaan. Maar waar is die natuur in Nederland? Ik las ergens dat onze Nederlandse bossen niet eens toereikend zijn om onze eigen zuurstof te produceren! We willen de wereld voeden met ons vlees, maar onze zuurstof importeren we.
Als Bomenridders voelen wij ons verwant met de indianen overal ter wereld. Wij zien in bomen in de eerste plaats méér dan wat we er in onze maatschappij in zien. Véél meer zelfs, zoveel meer, dat we voor elke boom afzonderlijk willen strijden, als echte ridders, als Bomenridders! We praten daarom ook niet over biomassa, maar over bomen, over groen, over planten, over natuur… Want bomen zijn levende wezens, zoals de Spaanse vis voordat hij op het bord belandt.
Reforest your mind is een slogan die een Mexicaanse vriendin van mij gebruikt, vergroen uw geest, plak geen prijskaartje op groen, kijk niet naar de natuur als naar een spreadsheet, maar kijk vanuit uw hart. U zult merken, wij zijn deel van de natuur, al zijn we dat misschien vergeten.
Dank u wel!
Voor meer informatie kunt u hier kijken.
Hier is het volledige programma:
Debat over biomassa op 22 november
Debat: de rol van biomassa in de energietransitie
Onmisbare groene energiebron of onterecht als duurzaam gekwalificeerd?
Op woensdagavond 22 november organiseert de Natuur en Milieufederatie Groningen een debat over biomassa in het auditorium van het Gasuniegebouw in Groningen. In dit debat nemen we de rol van biomassa in de energietransitie onder de loep. Om onze duurzame energiedoelstellingen voor 2021 te kunnen halen hebben we biomassa hard nodig. De vraag die echter steeds luider klinkt is: hoe duurzaam is het gebruik van biomassa nu echt?
Aan de hand van lezingen wordt u op deze avond geïnformeerd over de huidige rol van biomassa in de energietransitie, de voor- en nadelen hiervan en over de kansen voor een duurzame toepassing van biomassa in de toekomst. Verschillende partijen delen daarna kort hun visie op, en zorgen over, de toepassing van biomassa met u. Daarna gaan we aan de hand van stellingen met elkaar in debat.
Meld u hier aan
PROGRAMMA
19.00 – 19.30 uur INLOOP met koffie, thee en koek
19.30 – 21.30 uur INLEIDING door dr. ir. Jan Peter Nap (lector Life Sciences en Duurzame Energie – Hanzehogeschool)
LEZING – De kansen van biomassa in de energietransitie door dr. ir. Martien Visser (lector Energietransitie en Netwerken – Hanzehogeschool)
LEZING – De zorgen over biomassa in de energietransitie (Prof. Dr. Martijn Katan – Vrije Universiteit)
PITCHES – Verschillende sprekers, van o.a. Snipperhout BV, de Bomenridders Groningen, Bioclear en de gemeente Marum presenteren in een pitch hun inspirerende toekomst visies, prikkelende stellingen of zorgen over de toepassing van biomassa in de energietransitie met u.
DEBAT n.a.v. stellingen onder leiding van Jaap Jepma
21.30 – 22.00 uur NAPRATEN met een drankje