Boomwachters Groningen

Maak van het Stadspark geen Pretpark

Als Stichting maken wij ons in toenemende mate zorgen om het bestaande groen in de stad Groningen. Zo ook het Stadspark, de prachtige groene ‘achtertuin’ van alle Stadjers. Omdat we deze zorgen nog niet concreet kunnen maken maar wel het idee hebben dat de gemeente Groningen plannen heeft met het Stadspark, die de natuur van het park niet ten goede zullen komen, berichten we u hier over. Daarnaast vinden wij dat het Stadspark zo langzamerhand overbelast is met het aantal evenementen dat er jaarlijks plaatsvindt. Dit jaar zijn er weer een aantal grootschalige festivals aan het bestaande rijtje activiteiten toegevoegd. 

Als de plannen van de gemeente Groningen concreter worden zullen wij, als dit nodig is, actie ondernemen om het groen van het Stadspark te behouden. Voor dit moment kunnen we alleen onze zorg uitspreken naar de bestuurders van onze stad. U kunt hierbij helpen door ook uw zorg te uiten. Bijgaande flyer legt uit hoe. De voorbeeldbrief kunt u als inspiratie gebruiken.

U kunt ons laten weten wanneer u een mail naar de raadsleden stuurt door uw mail te cc-en naar info@bomenriddersgroningen.nl.

Voorbeeldmail

Onderwerp: Stadspark

Goedendag,

Door middel van deze mail uit ik mijn zorg over het toenemend aantal evenementen dat gehouden wordt in het Stadspark.

Een indrukwekkende lijst van evenementen die Groningen op de kaart moet zetten als een van de belangrijkste festivalsteden van Nederland. Over dit grote aantal en de daarbij horende toestroom van bezoekers maak ik mij zorgen en heb daarbij onderstaande vragen:

1. In hoeverre komt de rust, de natuurbeleving en het welzijn van flora en fauna niet in het gedrang door deze concerten en festivals?

2. Hoe zit het met geluidsoverlast voor omwonenden, dieren en rustzoekers? Zijn hier regels aan gebonden? Zo ja, hoe worden deze regels gehandhaafd?

3. Hoe zit het met de luchtvervuiling? Barbecues, ovens en haardkorven vervuilen de lucht voor vogels en andere dieren, overige recreanten en omwonenden. Zijn er regels m.b.t. de luchtkwaliteit vastgesteld of staat dit (nog niet) op de politieke agenda?

4. Hoe zit het met de veiligheid? Wat als brandbaar materiaal, zoals houtskool, neerdaalt op gras, in struiken en op bomen? Zijn of worden er maatregelen genomen?

5. Op welke manier worden bomen en ander groen beschermd tijdens op- en afbouw werkzaamheden maar ook tijdens de festivals?

Ik hoor graag uw mening over hoe uw partij het Stadspark in de toekomst gaat beschermen en of er plannen zijn alternatieve locaties te zoeken voor dergelijke activiteiten.

Ik hoop nl. niet dat dit mooie park – met haar specifieke kwaliteiten – eenzelfde lot wacht als het Noorderplantsoen bij zonnige dagen: extreme drukte, (lucht)vervuiling, rondslingerend afval en beschadiging van groen. Laten wij zuinig zijn op wat we hebben, in het bijzonder dit laatste echte ‘bos’ in en nabij onze stad. Roofbouw ligt op de loer, als wij geen grenzen vaststellen met betrekking tot een kostbaar gebied als het Stadspark maar ook overige groengebieden in onze stad. Daarbij komt dat onderzoek onder stadspanelleden heeft uitgewezen dat inwoners als belangrijkste functie van het Stadspark rust en natuurbeleving noemen. Aan deze uitkomst kunt u naar mijn idee niet voorbij gaan.

Met vriendelijke groet,

Partij	Ruimtelijke ordening
D66	berndtbenjamins@raadgroningen.nl koosje.vandoesen@raadgroningen.nl
SP	jimmydijk@raadgroningen.nl bob.degreef@raadgroningen.nl
PvdA	maartenvanderlaan@raadgroningen.nl rik.vanniejenhuis@raadgroningen.nl
Groen Links	martijn.vanderglas@raadgroningen.nl benni.leemhuis@raadgroningen.nl hans.sietsma@raadgroningen.nl lieke.schoutens@raadgroningen.nl ceciel.nieuwenhout@raadgroningen.nl
VVD	jasper.boter@raadgroningen.nl elisabeth.akkerman@raadgroningen.nl geeske.devries@raadgroningen.nl
Stad en Ommeland	mariska.sloot@raadgroningen.nl
CDA	hermanubbens@raadgroningen.nl
Christen Unie	tessa.moorlag@raadgroningen.nl
Student en Stad	marten.duit@raadgroningen.nl
Partij voor de Dieren	kirsten.dewrede@raadgroningen.nl
100% Groningen	marjetwoldhuis@raadgroningen.nl
PVV	ton.vankesteren@raadgroningen.nl

Deze film geeft een heldere samenvatting over het WAAROM van de kap en WIE er achter zit en op een grappige wijze gepresenteerd.

We delen dit indrukwekkende opiniestuk over de huidige massale bomenkap die overal in de Provincie Groningen en door heel Nederland te zien is.

Reint Gaastra, 25 Maart 2019

Men gaat volkomen voorbij aan het feit dat een boom een levend wezen is.

Ik heb me de afgelopen weken regelmatig druk gemaakt over de massale kap van bomen op veel plaatsen in Nederland. Daar is dit weekend boosheid bijgekomen. Het waren geen incidenten, het was een structurele kap door het hele land heen. Op tientallen locaties. Zaterdag was ik in Oost-Groningen en zag onderweg rond Emmen langs de regionale weg opnieuw grootscheepse boomkap. Zondag liep ik in de Kroondomeinen rond Apeldoorn en ook daar hemeltergende hoeveelheden gekapte bomen. Duizenden. In ‘mijn’ bos nog wel. Ik was verbijsterd. In het hele land schijnt het al een half jaar aan de gang te zijn. Het was me ontgaan, totdat ze langs de A1, ter hoogte van Apeldoorn, wild om zich heen gingen kappen. Bij Apeldoorn nog wel. De gemeente die zich altijd zegt zo in te zetten voor het groen en zich daarmee wil onderscheiden. We hebben toch niet voor niets ‘Jazz in the Woods’. Het is allemaal veel erger dan ik dacht.

Ik ben geen complotdenker, maar de grootschaligheid in verschillende soorten natuurgebieden, langs snelwegen, langs eeuwenoude wegen, het begint op een duister complot te lijken met achterdeurtjes politiek. Bosbouw hoort thuis bij het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Voor mij inmiddels met Ministerie van bosafbouw. Allerlei partijen spelen een rol. Boseigenaren, bosbouwbedrijven, provincies, gemeenten en Rijkswaterstaat, de meest oncontroleerbare macht in Nederland die maar zijn eigen gang gaat en publiekelijk nergens verantwoordelijkheid over aflegt.

Maar in wezen legt niemand wezenlijk verantwoordelijkheid af aan de bevolking. Door de Partij van de Dieren zijn er Kamervragen gesteld. Mooi, ok en dan? Verantwoordelijken voor dit grootschalige natuurdrama wassen hun handen in onschuld. ‘Het is ons gelukt om de publieke opinie zoveel mogelijk te omzeilen’.

En dan die argumenten die er hier en daar worden gegeven. Er is sprake van bosbeheer, kwestie van uitdunnen, het gaat om zieke bomen, er is hout nodig voor biobrandstof, we brengen het oorspronkelijke landschap terug. Aan me hoela. Het is allemaal gelul. Het is wanbeheer en het gaat maar om een ding en dat is geld. Geld verdienen aan kap en hout. Want de zieke bomen laat men staan. De gekapte boomstammen waren gezonde bomen.

Waar zijn de natuurorganisaties? Natuurmonumenten, Natuur & Milieu, GroenLinks. Die moeten toch op hun achterste benen staan? Ik hoor niets. Hulde aan de regionale kranten door het hele land die wel de verbijstering van de gewone mens in beeld brengen en er tenminste wel over schrijven. Maar waar is Zembla, de VPRO, Jinek, de Correspondent? De landelijke media, die moeten hier toch iets mee? Daar zitten toch kritische redacties? Het zijn niet mijn clubs, maar waarom hoor ik het CDA, de ChristenUnie en de SGP niet? Het gaat toch om Gods schepping!?

Ik loop verder door het bos en zie de gedoodverfde bomen, een roze ring om de bast heen geschilderd. Ze komen de komende dagen nog aan de beurt. Er is niets mis met deze bomen. Ze staan niet te dicht op elkaar, ze hinderen geen verkeer. En toch gedoemd om te sterven. Geef een willekeurige Nederlandse man een kettingzaag en hij gaat fanatiek bomen omleggen …

En dan de bosbeheerders die we opleiden. Wat te denken van zogenaamde groene scholen als Helicon die de bosbeheerders/boswachters nieuwe stijl opleiden? Laten die dit ook maar gebeuren? Hoe zitten die erin? Ik hoor ze niet. Ze nemen ogenschijnlijk geen standpunt in.

Het ontbreken van kritisch vermogen in de samenleving hierover breekt ons op. Een recente analyse van het Nederlandse bosareaal laat zien dat de oppervlakte bos in Nederland sinds 2013 jaarlijks met 1350 hectare is afgenomen. Per jaar is gemiddeld 3036 hectare bos verdwenen, wat slechts gecompenseerd wordt door de jaarlijkse aanplant van 1686 hectare nieuw bos. Waar de opname van het broeikasgas CO2 in bossen wereldwijd een belangrijke rol speelt in het tegengaan van klimaatverandering, draagt ontbossing juist bij aan emissies van dit broeikasgas.

Maar dan nog. Los van alle cijfers en verklaringen. Men gaat volkomen voorbij aan het feit dat een boom een levend wezen is, een eigen identiteit heeft. Het bewustzijn dat een boom een eigen bewustzijn en ziel heeft ontbreekt volledig. Bomen zijn medeschepselen. Het zijn onze medebroeders die een geheel eigen functie in de schepping hebben. En ons mensen ondersteunen om onze processen op Aarde te doen. En we gaan met ze om alsof het dingen zijn. Zeventig jaar erover gedaan om een mooie boom te worden en huppakee, om dat ding. Het is moord. Er is sprake van een massamoord. Met voorbedachte rade dus. Het is een schande.

Zo dat ben ik kwijt. Ik voel me onmachtig. Ik schaam me Nederlander te zijn. Verder lopend vind ik troost en rust in de nog onaangeroerde bospercelen. Het is er stil. De energie is rustgevend en troostend. Zo hoort het te zijn. Ik houd van bomen en bomen van mij.

Reint Gaastra

Wil je iets doen? Spreek het in ieder geval uit. Je kunt de volgende petitie tekenen en je stem laten horen.

11 maart 2019

Op 4 maart heeft een groep individuen en NGO’s uit Estland, Frankrijk, Ierland, Roemenië, Slowakije, Zweden en de VS de Europese Unie aangeklaagd vanwege het voornemen biomassa uit het bos te beschouwen als hernieuwbare energie.

Als ze winnen, zou het de EU een energiebron kosten van bijna 60% van de geplande hernieuwbare energie, meer dan zonne- en windenergie samen. Deze zaak, met mogelijke precedentwerking, is 4 maart aanhangig gemaakt door een aantal individuele belanghebbenden en NGO´s bij het EU hof in Luxemburg.

Argumenten van de klagers:

• Wetenschappelijk bewijs van het effect op klimaatverandering door de oogst en het opstoken van bomen voor energiedoeleinden door ontbossing buiten Europa wordt genegeerd.
• Het beschouwen van biomassa als CO2-neutraal druist in tegen wetenschappelijk onderzoek dat laat zien dat het verbranden van hout 1,5 x meer CO2 uitstoot oplevert dan het stoken van steenkool en 3 x meer dan de uitstoot van gas.
• Schade aan gezondheid, middelen van bestaan, dorpen en culturele tradities ten gevolge van kappen, houtpelletindustrie en productie van biomassa.

De Europese Commissie laat het aan het Hof van Justitie in Luxemburg over om te beslissen of deze zaak ontvankelijk is.

Vorig jaar heeft de EU de hernieuwbare energie richtlijn herzien, waarbij men zich heeft gecommitteerd rond 2030 minstens 32% van de benodigde energie uit hernieuwbare bronnen te winnen. Tevens heeft de EU zich ten doel gesteld CO2-emissies met 40% terug te dringen.

Het aanmerken als hernieuwbare energie van biomassa gewonnen uit gekapte bossen is in tegenspraak met artikel 191(1) van het EU verdrag, waarin partijen zich verplichten om het milieubeleid te laten bijdragen aan het behoud, de bescherming en de verbetering van de kwaliteit van het milieu en in het bijzonder aan de strijd tegen klimaatverandering.

Lees meer.

Bomen: een belangrijk antwoord op het klimaatprobleem. Maar Nederland ontbost sneller dan het Amazonegebied. De werkwijze van Staatsbosbeheer (SBB) en sommige andere natuurbeheerders brengt onomkeerbare schade toe aan onze natuur en bossen en is strijdig met de geldende normen voor duurzaam bosbeheer.

Teken deze petitie en laat onze overheid weten dat we recht hebben op een ander boom- en natuurbeleid.

De uitspraak over de bomenkap de Akerkhof is bekend. De rechter heeft de kapvergunning geschorst en de kap mag dus nog niet plaatsvinden. “De voorzieningenrechter in Groningen heeft de gemeente woensdag verboden om vijf van de elf bomen bij de toren van de Der Aa-kerk in de binnenstad te kappen. Volgens de plannen zou de zaag er donderdagmorgen in.”

We zijn blij met deze uitspraak maar de daadwerkelijke beroepszaak moet nog in behandeling genomen worden. Wij hopen voordien al met de gemeente in gesprek te kunnen over een alternatief plan dat we hebben laten opmaken door boomdeskundigen en ecologen.

“Binnenstadsbomen bij A-toren Groningen mogen (nog) niet weg.”
Dagblad van het Noorden, 26 feb. 2019

Uitspraak Voorzieningenrechter 27 februari 2019

27 februari 2019

Afgelopen maandagochtend (25-02-2019) vond de zitting plaats bij de rechtbank m.b.t. het beroep van de Stichting Bomenridders Groningen tegen het besluit op bezwaar rond de geplande bomenkap en herinrichting van het parkje bij de A-Kerk toren. Het was een representatieve behandeling van de voorliggende thema’s en geschilpunten. Diverse deskundigen brachten ter ondersteuning van de bezwaarmakende partij uitstekende argumenten in tegen de voorgenomen acties. De gemeente hield vast aan haar standpunten en wilde onder druk (nog) niet wijken. De rechter oordeelt nog deze week.

Richting het einde van de zitting kwam duidelijker in beeld waar het de gemeente om te doen was en is. In essentie en ook primair wil de gemeente ter plekke een situatie realiseren die ze samenvat onder de term ‘verblijfsplek’ met beleving.

In tweede instantie wil de gemeente de conditie van een deel van de bomen verbeteren en kiest daartoe voor kap van vijf bomen en de herplant van een boom. Maar omdat de bomen boven- en ondergronds als 1 geheel verstrengeld zijn, bestaat juist het risico dat kap van een deel ervan schade toebrengt aan de resterende bomen.

De gemeente heeft bedacht dat bezoekers van de plek daar moeten kunnen verblijven en iets beleven, meemaken. Dus moet er meer ruimte komen om te lopen, te staan en te zitten. Er moet ook iets wervends vanuit gaan, het attractieniveau moet omhoog, want het is qua beleving nu niet attractief genoeg, zo meent men bij de gemeente. In de eerste plannen wilde men ook ledlampjes ophangen in de bomen bij wijze van sfeerlicht.

Om de plek te waarderen zoals deze nu is, hoef je je niet in de plek te begeven. Je kunt de locatie ook en misschien juist vanaf enige afstand beleven en ondergaan. Ondergaan is misschien het meest juiste woord voor wat de plek nu heeft te bieden, namelijk sereniteit, iets wat de stad in toenemende mate gaat missen, want in de plannen moet met name de binnenstad meer gaan bruisen en verdichten, dus toename van hectiek. Er is ook bij de tot stand gekomen planontwikkeling overduidelijk een commercieel belang, waar op zich niks mis mee is. Ook lijkt hier de zogenaamde vergroening van de (binnen)stad vooral gericht te zijn op de stedeling, de mens en niet op het vasthouden en versterken van natuur in de stad.

Wel mis is, dat het steeds duidelijker wordt dat de plek zodanig lijkt te worden ingericht, dat er qua trottoir meer overloopruimte ontstaat voor bezoekers van bijvoorbeeld festiviteiten in en rondom de kerk. Via tijdelijke vergunningen zou de plek bij piekbelasting qua bezoekersaantallen zomaar beschikbaar kunnen komen voor uitbaters in de omtrek; de ruimte krijgt zo terrasfunctie met eventuele bediening vanuit elders en dit is in strijd met de ook door de kerk vastgelegde functie van plantsoen. Duidelijk is dat de functie sereniteit hieronder lijdt en zeker irreversibel is na kap van bomen en plaatsing plantenbakken.De vraag is ook hoe vaak in een jaar het parkje specifiek als verblijfsplek (dus om er enige tijd te blijven staan of zitten) geschikt is, gezien de toename van zonbestraling, hitte en winderigheid.

De plek blijft in de huidige staat qua sfeer, klimaat en ecologie z’n waarde houden tijdens alle weersomstandigheden en is vanuit dat perspectief veel productiever; ze biedt beschutting en dempt allerlei negatieve invloeden. Al met al is het idee verblijfsplek van de gemeente een misschien te roze wolk die neer wordt gelaten op een plek die als zodanig al okay is.

Onderstaand twee impressies van de locatie vanuit het maquette perspectief van de gemeente en vanuit de huidige situatie:

Het gewenste gemeentelijk streefbeeld

De A-kerk met z’n bomen acht de gemeente niet attractief genoeg. In het parkje moet meer aanleiding zijn en ruimte komen voor volk om er te gaan verblijven (chillen, ijsje eten, pas gekochte spulletjes uitpakken, het in pauzetijd nuttigen van meegebracht lunchpakket). Het moet lichter en zonniger worden en dus moeten de bomen aan de buitenrand weg. Plantenbakken met cultivars die tegen molest en oneigenlijk gebruik en behoeftes bestand zijn nemen hun plek in. Rasters op de verruimd te betreden bodem houden de grond luchtig en moeten gras toch een kans geven.

De plek wordt idealiter en gechargeerd in het vooruit beleefd zoals het alleen in maquettes kan. Bij voorbeeld een kind met een hoepel, een oude man met een wandelstok, een zoenend paartje op de plantenbak, de lezer van een zopas gekocht boek en een jolige fietser die binnendoor sneller thuis denkt te zijn en nog maar net een kinderwagen kan ontwijken. Over veel zaken is echter nog onvoldoende nagedacht; eerst kappen, dan verder zien. Dat lijkt binnen de ambtelijke uitvoeringsdiensten steeds vaker het motto te worden.

De realiteit van al deze papieren beleving zal veel schraler zijn

Stoeltjes zonder vaste woon-, of verblijfplaats die een zwervend leven gaan leiden en besmeurd raken. Wie gaat dit onderhouden, zodat ook nog net niet opwaaiende smetteloze zomerjurken zonder terughouding dergelijke zitgelegenheid gaan benutten. Een verward persoon die luidkeels vanaf een zitplek ongearticuleerd zijn ongenoegen uit over hoe zijn leven toch zo uit de rails kon lopen. Een jongmens dat zittend op de rand van een plantenbak zijn leeg gegeten patatbakje met een sierlijke boog midden tussen het gewas in de plantenbak doet belanden. Met als bijkomend geluk dat de technische vooruitgang deze (bio)plastics tegen die tijd spontaan afbreekbaar heeft gemaakt en zelfs het nepgroen via absorptie een subtiel gezonde glans kan meegeven. Slechts voor een klein deel van het jaar zal de plek uitnodigen om er te verblijven, gezien de wisselend optredende winderigheid, onbeschutte regenval en felle zonneschijn.

Huidige situatie

Dan de beleving die er nu is:

Een wat ernstiger plek, wat donkerder, koeler, veel sfeer en vooral rust, prettig verstoord door kraaien die luidkeels in de hoogste top van een boom hun natuurlijke aanwezigheid kenbaar maken. Een plek om even bij stil te staan, vaker op een afstandje, een plek ook die niet veel extra’s nodig heeft om waarde uit te stralen. En vooral: een natuurlijker plek ten opzichte van culturele opsmuk zoals gepland.

Epiloog

De stad (alles binnen de oude gemeentegrens) gaat intensiveren en inbreidend groeien, maar de (echte) natuur voor zover die er nog was groeit niet mee. De gemeente neigt naar bomen tellen (er komen op nabij gelegen plek toch bomen bij ?), maar dient de totaal resulterende waarden te wegen. Door de kap van de oudere bomen neemt de biodiversiteit abrupt af en aanplant in de buurt heeft veel meer tijd nodig dit verlies enigszins te compenseren. Als de nieuwe bomen gerekend naar de aspecten klimaat, sfeer en ecologie wat meer vlees op de botten hebben, is een onvermijdelijk geworden kap van de oudere bomen op dat uitgestelde moment een logischer keuze.

Terwijl natuurlijke beplanting onder druk komt te staan, rukt het (belevings)groen op. Afgeleid van natuurlijke bronnen, vormt het een waas van groene en steriele stoffering die zich naadloos plooiend aanpast aan de stenige stad, een soort postnatuurlijke schimmel met duurzamer eigenschappen en onderhoudsvriendelijker in het gebruik. Hier en daar rukt ook al plastic nepgroen op. De stedeling leert af het verschil te zien. De belevingswaarde en het rendement zijn primair en daaraan worden overige functies ondergeschikt gemaakt. De natuur in een dienende rol op laag beheersbaar niveau.

Zou het niet verstandig zijn als Raad en College nog eens het plan zouden heroverwegen en intrekken om zo ten minste tijd in te lassen om roze wolken in alle rust op hun werkelijke effect, nut en (mogelijk verborgen) achterliggende motivatie te kunnen beoordelen. Men moet dan wel heel erg snel zijn, en adequaat reageren want de cirkelzagen zijn al uit het vet gehaald.

E.M. Vroom

Maandag om 9:30 op het Guyotplein 1 in Groningen vindt de zitting met de voorzieningenrechter plaats over de geplande bomenkap van vijf bomen en herplant van één boom op de Akerkhof. De zitting duurt ongeveer 60 minuten.

We hopen dat we de kans krijgen om alle van onze belangrijke tegenargumenten voor te leggen. We hebben twee brieven gestuurd die behandeld zullen worden waarvan hier een is:

Datum: 11 februari 2019

Betreft: Beroepschrift tegen besluit op bezwaar omgevingsvergunning kap bomen zake A-Kerkhof nummer 201806482 en verzoek tot het treffen van een Voorlopige Voorziening

Geachte mevrouw/heer/mens,

Hierbij deel ik u mede, in mijn hoedanigheid als bestuurder (voorzitter) van de Stichting Bomenridders Groningen, bij dezen een beroep in te stellen tegen het besluit (zie bijlage) van de Gemeente Groningen om bezwaren tegen de vergunning (zie bijlage) als vermeld in de kop van deze brief, ongegrond te verklaren en zo kap van bomen te faciliteren.

Er is sprake van dat deze kap op korte termijn zal aanvangen, zodat noodgedwongen bij dezen ook een verzoek tot het treffen van een Voorlopige Voorziening meegaat teneinde bezwaren die door de gemeente onvoldoende en/of niet weerlegd zijn, inhoudelijk te kunnen behandelen alvorens tot eventuele kap van bomen zou kunnen worden overgegaan.

Gezien de urgentie en de korte voorbereidingstijd wil ik het hierbij laten met die aantekening dat ik onderstaand puntsgewijs een aantal aandachtspunten alvast wil opsommen.

In de bijgevoegde brief (bijlage 3) treft u aanvullingen op de hier geboden argumentatie aan.

Een aantal oude en nieuwe punten van bezwaar die onvoldoende door het verweer van de gemeente in besluit op bezwaar zijn weerlegd, dan wel besproken treft u naast enige overwegingen onderstaand aan:

• In overweging is te nemen dat het politieke besluit tot herinrichting van de A-kerk locatie is genomen door een partijpolitieke afspiegeling van de Groninger gemeenteraad en navenant College, welke nu actueel en grondig is gewijzigd; er zijn ook signalen dat het nieuwe College dan wel de Raad tot andere afwegingen zou kunnen komen; een eventueel gewijzigde herinrichting zou behoud van de bomen kunnen impliceren; onmiddellijke kapactiviteit doorkruist de uitkomst van deze herbezinning.
• Onvoldoende is gebleken uit al dan niet verrichtte evaluatie dat de gerealiseerde herinrichting van bijvoorbeeld de A-straat tot toegenomen gebruik van het gebied en intensievere winkelnering heeft geleid; dit is wel steeds een van de onderleggers van de aanpak geweest.
• Daarentegen waarderen juist veel omwonenden de huidige inrichting en zien ook anderen de kerk zelf en z’n onmiddellijke groene omgeving als één ondeelbaar geheel, zeker ook vanuit historisch perspectief.
• Het kappen van de bomen zoals beoogd, betekent grotere kans op effecten als windworp voor de overige bomen; windworp wordt door de gemeente vaak aangehaald als argument om resterende bomen uit een groep mee te kappen als enkele om welke reden dan ook gekapt gaan worden; dus waarom zou op locatie A-kerk dit risico op windworp niet optreden.
• De gemeente argumenteert dat als gevolg van klimaatverandering er meer bomen moeten komen om verkoeling te bereiken; waarom dan juist hier nadrukkelijk meer zonlicht toe te laten?
• De bomen genereren veel insecten en daar profiteren veel vogels en ook vleermuizen van; deze ecologische waarde en natuurlijke levendigheid wordt niet verkregen met onnatuurlijke beplanting in bakken op voor veel dieren onveilige sta-of zithoogte van mensen in een terrasvormige entourage.
• Er wordt door de gemeente gesteld dat het gebied een plantsoen is in de betekenis die Van Dale daar aan geeft (een gebied met bomen en heesters beplant terrein) en om die reden gezien artikel 3 van de akte van erfpacht moet worden ingericht als plein en zoveel mogelijk als plantsoen door de erfpachter; maar het gebied wordt nadrukkelijk ingericht als verblijfsplek met plantenbakken en stoeltjes en tafeltjes dus geen plantsoen; de functie wijzigt van doorloopgebied naar verblijfsgebied met terrasfunctionaliteit.
• De gemeente (Commissie) overweegt steeds, maar schiet te kort in vaststellen: hoe weet de gemeente bijvoorbeeld dat de te creëren plek (winderig en warm) een plek is waar mensen graag willen verblijven; kan de gemeente voorbeelden geven waar die situatie zich voordoet?
• Er is geen overzicht geboden van de beoogde beplanting in de bakken, dus is ook de veronderstelde mate van biodiversiteit op voorhand niet vast te stellen.

In bezwaren van andere bezwaarmakers is nog veel meer aan argument aan te treffen, dat bij opvolgende behandeling kan worden ingezet ter toetsing gemeentelijke overwegingen.  Zie ook bijlage 3.

Met die behandeling in het vooruitzicht behouden wij ons graag het recht voor tot aanleveren nadere toelichting.

Met dank en vriendelijke groet,

K. McGee

Voorzitter Stichting Bomenridders Groningen