Author: Bomenridders Groningen

Hier is een voorbeeld van een bezwaarbrief om in te dienen bij de gemeente Groningen tegen onderhoudsmethodieken van de laatste vijf jaar, zoals toppen, opkronen en holsnoeien.

Aan:

Gemeente Groningen

College van Burgemeester en Wethouders

Postbus 20001

9700 PB Groningen

en

Directeur Seip

Stadsbeheer

Afdeling Wijkonderhoud

Gemeente Groningen

CC: Cees van Bleek (cees.van.bleek@groningen.nl, Hoofd wijkonderhoud – stadsbeheer), Henkjan Hofman (Leider – bomen ploeg, henk.jan.hofman@groningen.nl), Directeur Seip (margriet.seip@groningen.nl)

Betreft: Snoeien bomen Gemeente Groningen

Datum: 28 juli 2019

Geacht College, Geachte de heer Kees van Bleek, Geachte de heer Henkjan Hofman,

In de afgelopen jaren zijn in de Gemeente Groningen overal bomen gesnoeid met een onderhoudsmethode die noch de veiligheid, noch de gezondheid, noch de duurzaamheid van onze bomen ten goede komt. Deze brief bevat verzoeken en vragen aan het college en stadsbeheer, maar eerst geven we een korte verklaring van deze onderhoudsmethode.

De techniek die de laatste jaren steeds meer en consequent wordt toegepast, is het “lion’s tailing”, ofwel holsnoeien van bomen, vooral om te voldoen aan de CROW-eisen dat takken van bomen langs voetpaden en wegen respectievelijk 2,5 en 4,5 meter hoog afgezaagd moeten worden. De realiteit is dat bomen nu regelmatig tot 7 meter hoog worden opgekroond, wat een zorgwekkende tendens is voor de levensduur van onze bomen. Veel van de bomen die in de afgelopen jaren zo gesnoeid zijn, zijn nu al in een veel minder vitale staat. Deze zullen waarschijnlijk in de komende tien jaar gekapt worden.

Vanaf 2013 zijn we getuige van de systematisch en onomkeerbaar toegebrachte schade aan onze gemeentelijke bomen door de rigide en overdreven agressieve toepassing van deze eis op alle bomen. Verkeersdeskundigen beweren dat dit een veiligheidskwestie is, veiliger bomen en beter zicht. Het mag dan waar zijn dat er meer zicht wordt gecreëerd, maar het gevolg is ook zeer wankele bomen, die daardoor minder veilig zijn voor verkeersdeelnemers.

In antwoord op opmerkingen dat bomen momenteel worden ‘geliontailed’ door de Bomenridders Groningen heeft de gemeente ontkennend gereageerd door te verklaren: “Het snoeien volgens de ‘lions tail’ methodiek is een methode die vooral in het verleden veel werd toegepast. Onze boomverzorgers zijn allemaal ETW (European Tree Worker) gecertificeerd en beschikken over de vereiste kennis en vaardigheden op het gebied van boombeheer.” Ondanks deze verklaring en de ontkenning dat deze praktijk nog steeds wordt toegepast, hebben we gezien dat het nog steeds wordt gedaan bij bomen langs de straat. Verscheidene foto’s van onlangs gesnoeide bomen met ofwel alle binnenste taken verwijderd, ofwel zwaar opgekroond zijn te vinden op onze website (bomenriddersgroningen), zwaar opkronen lijkt erg op de schade toegebracht door de ‘lions tail’ methode.

Verscheidene foto’s van zwaar opgekroonde bomen, of met alle binnenste taken verwijderd:

“Lion’s tail” op kruising Verlengde Lodewijkstraat en Oosterweg

Goeman Borgesuislaan in Groningen: Lions Tail Boom

Oosterweg, Groningen: Zwaar opgekroonde bomen

Verzoeken:

1. We verzoeken u, ook mede in dit beroep en bezwaar, dat alle technieken van deze aard worden beëindigd en alle lopende zaken en opdrachten worden her-beoordeeld door onafhankelijke (externe) bomenexperts.
2. Wij verzoeken eveneens om een stevige en permanente dialoog te organiseren tussen ons en onafhankelijke stadsbosexperts, zoals die van de Bomenwacht, vertegenwoordigers van CROW en van VTH en van de gemeentelijke groenvoorziening te starten met een expertmeeting. Deze permanente discussie is nodig om de onomkeerbare en lange termijn schade waaronder onze bomen lijden door zogenaamde gestandaardiseerde en kritiekloze toepassing van opkronen (soms zelfs lions tailing) en in andere gevallen afknotten een halt toe te roepen.
3. Bomen zijn geen objecten maar levende wezens die niet zich gemakkelijk kunnen aanpassen aan industrie en herinrichting van openbaar of te bebouwen gebieden en daartoe gedreven regels. We verzoeken dat er meer kennis en begrijp van bomen als levende wezens uitgeoefend is.
4. De gemeentebegroting en meerjarenbegroting aan te passen aan de te verbeteren waarden en condities van alle bestaande bomen in de Stad en met name ook de binnen stad – in openbaar gebieden en in binnentuinen. Als zij daartoe toch worden gedwongen, kunnen we er zeker van zijn dat de duizenden bomen langs onze straten korter leven, minder stabiel zijn, gevaarlijker tijdens stormen en minder waardevol voor de leefomgeving, de biodiversiteit en de verduurzaming van stad. Deze bomen zullen als dan bij voortzetting huidige beleids- en uitvoeringspraktijk verwijderd moeten worden en vervangen, hetgeen ten laste komt van de belastingbetalers in Groningen, door kortzichtige en ineffectieve maatregelen.

Voor uw informatie hebben wij enkele literaturen- wijzingen bijgevoegd als bijlage bij deze brief. Ook voegen wij enkele foto’s bij waarop de snoeiwijze nog is te zien.

Wij steunen deze vragen die GroenLinks twee jaar geleden heeft al gesteld aan de gemeente Haren en dus verzoeken wij ook antwoorden op deze vragen:

1. Is er onderzoek gedaan naar de staat van deze bomen voordat ze zijn gesnoeid. Zo ja wat was de uitkomst? Zo nee, waarom niet?
2. Bent u bekend met de negatieve gevolgen van het hoog opkronen voor de stabiliteit van bomen bij flinke wind? Zo nee, bent u bereid zich hierin te verdiepen en eventueel de snoeiwijze aan te passen? Zo ja, waarom gebruikt u deze snoeiwijze dan toch?
3. Is voor de genoemde bomen bewust gekozen voor het fors opkronen en – naar het zich laat aanzien ook – binnenzijdig uitdunnen van de kroon? Zo ja waarom? Zo nee, waarom werd deze methode dan gebruikt?
4. Volgens onze informatie wordt in Groningen ook het zogenaamde ‘lions-tailing’ toegepast, waarbij de zwaardere takken worden ontdaan van kleinere zijtakken, zodat een soort leeuwenstaart ontstaat. Dat vergroot het gevaar van a rekende takken omdat bij sterke wind de kracht zich concentreert op het uiteinde van takken dat als enige nog bebladerd is. Wordt deze methode inderdaad toegepast? Waarom? Bent u bereid deze snoeiwijze aan te passen na lezing van de literatuur?

Met vriendelijke groeten,

JOUW NAAM

–1–

Bijlage:

Een citaat van een bekend boek over “structural pruning”: Gilman’s Structural Pr- uning (2009 p. 8-9):

Lions-Tailing

One of the worst ways to prune trees is by removing interior and small lateral branches from main scaffold branches, leaving foliage only toward the ends of the branches. This is called lions-tailing, also known as over-lifting, over-raising, over-thinning, cleaning out, stripping out, lacing out, gutting out, and skinning out the crown. It is an incorrect and substandard pruning practice that must be avoi- ded.

One of the biggest problems caused by lions-tailing is that it usually results in branches that grow long and with poor taper. It shifts future growth to the ends of branches rather than along the length of the branch. Because of poor taper and foliage concentrated at the ends, lions- tailed branches are more prone to failure than are branches with foliage retained along their length. Lions-tailing also shifts the center of gravity higher, where wind speed is greater. It creates substantially weakened branches that may break easily in storms or under their own weight.

Trees pruned in this manner are also extremely difficult to restore after storm damage because there are few interior branches to assume the role of the damaged branch ends. For the same reason, it is difficult to reduce lions-tailed branches to manage risk because there are few lateral branches for making reduction cuts.”

*********************************

En nog een citaat over “overraising the crown” uit “Pruning A ects Tree Movement in Hurricanes”, Gilman et al., Arboriculture & Urban Forestry 2008: 34(1): 20–28.

“Rottmann’s (1985) data help create a case against lions tailing and overraising the crown, which force trees to grow taller and, in some cases, wider. This places more mass farther from the ground, which increases forces at the base of the tree and likelihood of failure (Peltola et al. 1999). Trees with a lower center of gravity are less likely to break than those with a higher center of gravity (Rottmann 1985).”

******************
Enkele artikelen over het gevaar van hoog opsnoeien van een boomkroon:

“Lions tail pruning won’t protect your trees: Pruning method leaves branches less resilient in high winds” by Larry Figart, University of Florida, 2009.

“Mechanical stability of trees under dynamic loads” by Kenneth R. James, Nicho- las Haritos and Peter K. Ades, American Journal of Botany, 2006.

Kristin McGee

15 juni 2019

Near the Eemskaaal (as part of the “Stad aan het Water” development project), the gemeente is busy making plans for a large-scale renovation of this area (Eemskanaalzone). East and South of this area, the city has already built a number of apartment complexes which have led to an efficiently structured yet heavily concretized neighborhood. In the heart of north side of the canal is a 15-year-old “tiny forest” – the so-called Betonbos (named because it grew near this concrete industrial area). The local residents allowed this property to grow freely for over 15 years with only minimal maintenance. The area contains a number of ‘tiny houses’ – perfectly situated within this tiny forest. The Bomenridders Groningen spoke with Betonbos residents and we were given a tour during which we learned about the rich wildlife which has proliferated and thrived in this tiny forest. When walking through it, it is incredible to hear the multitude of bird songs in an otherwise industrial and urban area. A variety of birds, bats, hedgehogs, mice, moles and a multitude of insects have taken residence in this small forest. But like every available tree-rich area within the gemeente’s built up area – this one too has been targeted by developers for concentrated, highly profitable living and work complexes.

Already after various proposals for this area were drafted – the city claimed some of these trees were “life threatening”. In April, thirteen large-scale trees received the fatal “nood kap” judgement. These trees were quickly cut at the beginning of the nesting season without any permit or public announcement. Since then, not surprisingly, the gemeente’s go-to tree-cutting research firm, Stedelijk Groen was contracted to do an inventory of the remaining trees. In their report, they proclaimed ca. 160 trees needed to be either severely trimmed or removed. In other words, most of the trees in this tiny forest needed to be removed or dramatically compromised through trimming and topping. Of course, the residents and others concerned with the long-term protection of this tiny oasis know that these inventories are simply the first step which allow and facilitate the quick transformation of these properties to make them “bouw rijp” (building ready) for impending development projects.

Is this the normal way of business and city planning in the era of climate change and ecological and environmental calamity and challenges? We think not. Rather, existing trees and cooling tiny forests which have already been allowed to grow and flourish should be protected and allowed to co-exist in the urban environment. The gemeente (municipality) itself has even written about the need for more tiny forests and more trees in the urban area. Yet in practice they seem to be supporting the opposite as both the gemeente and the province have never witnessed more removal of trees and green areas than in the last ten years (at least relative to the last several decades).

We urge the gemeente to practice what it preaches and take immediate measures to protect this tiny forest. It is a wonder that such green havens exist in our increasingly grey, concretized, heat islands of urban sprawl and development. Groningen should not only be a place for “berikjkbaarheid” (reachability) but for “leefbaarheid” (livability). Because increasing traffic and mobility to a city center center which is increasingly dry and hot will not produce the economic results that the current administration likely seeks. Keep this tiny forest as an example for others to follow so that those living in the urban area have a few cherished spaces nearby as reminders of the daily benefits of wildlife, trees and tiny forests in our larger and interconnected urban forest.

Sources:

Overleeft Betonbos de bouwwoede?

betonbos-pleit-voor-behoud-alternatieve-woonvormen

Red het Betonbos petitie.

Stad aan het water plan: Ontwikkelingsstrategie Eemskanaalzone Van Oosterhaven tot aan Meerstad, 1 december 2018

Kristin McGee

Vertaling Wilma de Koomen

15 juni 2019

English language version below

De gemeente is druk met plannen voor grootschalige renovatie van de Eemskanaalzone. De planvorming maakt deel uit van het ontwikkelingsproject “Stad aan het Water”. Ten oosten en zuiden van het gebied is al een aantal appartementencomplexen gebouwd, die hebben
bijgedragen aan een efficiënt gestructureerde buurt met een hoog betongehalte. Aan de noordzijde van het kanaal ligt middenin de zone een 15 jaar oud ‘tiny forest’, het z.g. Betonbos (zo genoemd, omdat het is ontstaan naast het betonnen industriegebied). De stad heeft dit terrein meer dan 15 jaar met rust gelaten, het onderhoud was minimaal. In het gebied staat een aantal tiny houses – perfect gesitueerd in dit tiny forest. Bomenridders Groningen heeft met de bewoners van Betonbos gesproken en een rondleiding gekregen. Het blijkt dat er een stuk stadsnatuur is ontstaan met een rijke biodiversiteit. Als je er doorheen loopt, verbaas je je over de zang van allerlei vogels in een verder industriële en stedelijke omgeving. Behalve vogels, hebben zich in dit bosje ook vleermuizen, egels,
muizen, mollen en een keur aan insecten gevestigd. Maar net als andere beboste terreintjes binnen de bebouwde kom is ook dit bosje niet onopgemerkt gebleven bij projectontwikkelaars en worden er plannen gemaakt voor massieve, winstgevende woon-en werkcomplexen.

Toen er al diverse voorstellen voor het gebied op de tekentafel lagen, verklaarde de stad ineens dat enkele bomen “levensgevaarlijk” waren. In april kregen 13 grote bomen het fatale “noodkap” oordeel. Deze bomen zijn aan het begin van het broedseizoen snel gekapt, zonder vergunning of openbare aankondiging. Daarna is zoals te verwachten was Stedelijk Groen, het bedrijf dat de gemeente adviseert over bomenkap, gecontracteerd om de overgebleven bomen te inventariseren. In het rapport werd verklaard dat ongeveer 160 bomen ofwel ingrijpend gesnoeid moesten worden, of verwijderd. Met andere woorden, de meeste bomen in dit tiny forest moesten verwijderd worden, of ingrijpend toegetakeld door snoei of aftoppen. Vanzelfsprekend realiseren de bewoners en anderen die zich zorgen maken over het in stand houden van deze kleine oase zich dat de inventarisaties gewoon de eerste stap zijn naar het bouwrijp maken ten gunste van toekomstige ontwikkelingsprojecten.

Maar is dit een normale gang van zaken in een tijdperk waarin we het hoofd moeten bieden aan de gevolgen van klimaatverandering, ecologische rampen en allerlei uitdagingen die met onze leefomgeving te maken hebben? Integendeel, bestaande bomen en verkoelende bosschages die al de kans hebben gekregen uit te groeien en te floreren zouden juist beschermd moeten worden en een kans moeten krijgen ingepast te worden in de stedelijke omgeving. De gemeente heeft vastgesteld dat er behoefte is aan meer tiny forests en meer bomen in de stad. Dit is echter het beleid op papier, de werkelijkheid laat een heel ander beeld zien. Zowel binnen de gemeente als ook in de provincie zijn nog nooit zoveel bomen gekapt en groene gebieden met de grond gelijk gemaakt als in de laatste 10 jaar. Wij verzoeken de gemeente dringend om de eigen theorie in de praktijk toe te passen en onmiddellijk maatregelen te nemen ter bescherming van dit tiny forest. Het is een mirakel dat zulke groene paradijsjes bestaan in onze steeds grijzere leefomgeving, die door ontwikkelingsprojecten alsmaar verder uitdijt met beton- en hitte-eilanden. “Groningen Bereikbaar” moet op zijn minst worden aangevuld met “Groningen Leefbaar”. Toenemend verkeer en mobiliteit naar een stadscentrum waar het steeds droger en warmer wordt zal niet de door het huidige stadsbestuur vermoedelijk gewenste economische resultaten opleveren. Behoud dit tiny forest als voorbeeldproject en laat voor stadsbewoners een paar gekoesterde plekken in de buurt over, zodat ze iedere dag worden herinnerd aan het belang van wilde natuur, bomen en tiny forests binnen een stelsel van meer uitgebreide en onderling verbonden stedelijke boszones.

The municipality calls for more tiny forests while cutting the ones they already have: Protect the Betonbos

Kristin McGee

15 juni 2019

Near the Eemskaaal (as part of the “Stad aan het Water” development project), the gemeente is busy making plans for a large-scale renovation of this area (Eemskanaalzone). East and South of this area, the city has already built a number of apartment complexes which have led to an efficiently structured yet heavily concretized neighborhood. In the heart of north side of the canal is a 15-year-old “tiny forest” – the so-called Betonbos (named because it grew near this concrete industrial area). The local residents allowed this property to grow freely for over 15 years with only minimal maintenance. The area contains a number of ‘tiny houses’ – perfectly situated within this tiny forest. The Bomenridders Groningen spoke with Betonbos residents and we were given a tour during which we learned about the rich wildlife which has proliferated and thrived in this tiny forest. When walking through it, it is incredible to hear the multitude of bird songs in an otherwise industrial and urban area. A variety of birds, bats, hedgehogs, mice, moles and a multitude of insects have taken residence in this small forest. But like every available tree-rich area within the gemeente’s built up area – this one too has been targeted by developers for concentrated, highly profitable living and work complexes.

Already after various proposals for this area were drafted – the city claimed some of these trees were “life threatening”. In April, thirteen large-scale trees received the fatal “nood kap” judgement. These trees were quickly cut at the beginning of the nesting season without any permit or public announcement. Since then, not surprisingly, the gemeente’s go-to tree-cutting research firm, Stedelijk Groen was contracted to do an inventory of the remaining trees. In their report, they proclaimed ca. 160 trees needed to be either severely trimmed or removed. In other words, most of the trees in this tiny forest needed to be removed or dramatically compromised through trimming and topping. Of course, the residents and others concerned with the long-term protection of this tiny oasis know that these inventories are simply the first step which allow and facilitate the quick transformation of these properties to make them “bouw rijp” for impending development projects.

Is this the normal way of business and city planning in the era of climate change and ecological and environmental calamity and challenges? We think not. Rather, existing trees and cooling tiny forests which have already been allowed to grow and flourish should be protected and allowed to co-exist in the urban environment. The gemeente itself has even written about the need for more tiny forests and more trees in the urban area. Yet in practice they seem to be supporting the opposite as both the gemeente and the province have never witnessed more removal of trees and green areas than in the last ten years (at least relative to the last several decades).

We urge the gemeente to practice what it preaches and take immediate measures to protect this tiny forest. It is a wonder that such green havens exist in our increasingly grey, concretized, heat islands of urban sprawl and development. Groningen should not only be a place for “berikjkbaarheid” but for “leefbaarheid”.  Because increasing traffic and mobility to a city center center which is increasingly dry and hot will not produce the economic results that the current administration likely seeks. Keep this tiny forest as an example for others to follow so that those living in the urban area have a few cherished spaces nearby as reminders of the daily benefits of wildlife, trees and tiny forests in our larger and interconnected urban forest.   

Sources:

Overleeft Betonbos de bouwwoede?

Betonbos pleit voor behoud alternatieve woonvormen

Red het Betonbos petitie.

Stad aan het water plan: Ontwikkelingsstrategie Eemskanaalzone Van Oosterhaven tot aan Meerstad, 1 december 2018.

Maak van het Stadspark geen Pretpark

Als Stichting maken wij ons in toenemende mate zorgen om het bestaande groen in de stad Groningen. Zo ook het Stadspark, de prachtige groene ‘achtertuin’ van alle Stadjers. Omdat we deze zorgen nog niet concreet kunnen maken maar wel het idee hebben dat de gemeente Groningen plannen heeft met het Stadspark, die de natuur van het park niet ten goede zullen komen, berichten we u hier over. Daarnaast vinden wij dat het Stadspark zo langzamerhand overbelast is met het aantal evenementen dat er jaarlijks plaatsvindt. Dit jaar zijn er weer een aantal grootschalige festivals aan het bestaande rijtje activiteiten toegevoegd. 

Als de plannen van de gemeente Groningen concreter worden zullen wij, als dit nodig is, actie ondernemen om het groen van het Stadspark te behouden. Voor dit moment kunnen we alleen onze zorg uitspreken naar de bestuurders van onze stad. U kunt hierbij helpen door ook uw zorg te uiten. Bijgaande flyer legt uit hoe. De voorbeeldbrief kunt u als inspiratie gebruiken.

U kunt ons laten weten wanneer u een mail naar de raadsleden stuurt door uw mail te cc-en naar info@bomenriddersgroningen.nl.

Voorbeeldmail

Onderwerp: Stadspark

Goedendag,

Door middel van deze mail uit ik mijn zorg over het toenemend aantal evenementen dat gehouden wordt in het Stadspark.

Een indrukwekkende lijst van evenementen die Groningen op de kaart moet zetten als een van de belangrijkste festivalsteden van Nederland. Over dit grote aantal en de daarbij horende toestroom van bezoekers maak ik mij zorgen en heb daarbij onderstaande vragen:

1. In hoeverre komt de rust, de natuurbeleving en het welzijn van flora en fauna niet in het gedrang door deze concerten en festivals?

2. Hoe zit het met geluidsoverlast voor omwonenden, dieren en rustzoekers? Zijn hier regels aan gebonden? Zo ja, hoe worden deze regels gehandhaafd?

3. Hoe zit het met de luchtvervuiling? Barbecues, ovens en haardkorven vervuilen de lucht voor vogels en andere dieren, overige recreanten en omwonenden. Zijn er regels m.b.t. de luchtkwaliteit vastgesteld of staat dit (nog niet) op de politieke agenda?

4. Hoe zit het met de veiligheid? Wat als brandbaar materiaal, zoals houtskool, neerdaalt op gras, in struiken en op bomen? Zijn of worden er maatregelen genomen?

5. Op welke manier worden bomen en ander groen beschermd tijdens op- en afbouw werkzaamheden maar ook tijdens de festivals?

Ik hoor graag uw mening over hoe uw partij het Stadspark in de toekomst gaat beschermen en of er plannen zijn alternatieve locaties te zoeken voor dergelijke activiteiten.

Ik hoop nl. niet dat dit mooie park – met haar specifieke kwaliteiten – eenzelfde lot wacht als het Noorderplantsoen bij zonnige dagen: extreme drukte, (lucht)vervuiling, rondslingerend afval en beschadiging van groen. Laten wij zuinig zijn op wat we hebben, in het bijzonder dit laatste echte ‘bos’ in en nabij onze stad. Roofbouw ligt op de loer, als wij geen grenzen vaststellen met betrekking tot een kostbaar gebied als het Stadspark maar ook overige groengebieden in onze stad. Daarbij komt dat onderzoek onder stadspanelleden heeft uitgewezen dat inwoners als belangrijkste functie van het Stadspark rust en natuurbeleving noemen. Aan deze uitkomst kunt u naar mijn idee niet voorbij gaan.

Met vriendelijke groet,

Partij	Ruimtelijke ordening
D66	berndtbenjamins@raadgroningen.nl koosje.vandoesen@raadgroningen.nl
SP	jimmydijk@raadgroningen.nl bob.degreef@raadgroningen.nl
PvdA	maartenvanderlaan@raadgroningen.nl rik.vanniejenhuis@raadgroningen.nl
Groen Links	martijn.vanderglas@raadgroningen.nl benni.leemhuis@raadgroningen.nl hans.sietsma@raadgroningen.nl lieke.schoutens@raadgroningen.nl ceciel.nieuwenhout@raadgroningen.nl
VVD	jasper.boter@raadgroningen.nl elisabeth.akkerman@raadgroningen.nl geeske.devries@raadgroningen.nl
Stad en Ommeland	mariska.sloot@raadgroningen.nl
CDA	hermanubbens@raadgroningen.nl
Christen Unie	tessa.moorlag@raadgroningen.nl
Student en Stad	marten.duit@raadgroningen.nl
Partij voor de Dieren	kirsten.dewrede@raadgroningen.nl
100% Groningen	marjetwoldhuis@raadgroningen.nl
PVV	ton.vankesteren@raadgroningen.nl

Deze film geeft een heldere samenvatting over het WAAROM van de kap en WIE er achter zit en op een grappige wijze gepresenteerd.

We delen dit indrukwekkende opiniestuk over de huidige massale bomenkap die overal in de Provincie Groningen en door heel Nederland te zien is.

Reint Gaastra, 25 Maart 2019

Men gaat volkomen voorbij aan het feit dat een boom een levend wezen is.

Ik heb me de afgelopen weken regelmatig druk gemaakt over de massale kap van bomen op veel plaatsen in Nederland. Daar is dit weekend boosheid bijgekomen. Het waren geen incidenten, het was een structurele kap door het hele land heen. Op tientallen locaties. Zaterdag was ik in Oost-Groningen en zag onderweg rond Emmen langs de regionale weg opnieuw grootscheepse boomkap. Zondag liep ik in de Kroondomeinen rond Apeldoorn en ook daar hemeltergende hoeveelheden gekapte bomen. Duizenden. In ‘mijn’ bos nog wel. Ik was verbijsterd. In het hele land schijnt het al een half jaar aan de gang te zijn. Het was me ontgaan, totdat ze langs de A1, ter hoogte van Apeldoorn, wild om zich heen gingen kappen. Bij Apeldoorn nog wel. De gemeente die zich altijd zegt zo in te zetten voor het groen en zich daarmee wil onderscheiden. We hebben toch niet voor niets ‘Jazz in the Woods’. Het is allemaal veel erger dan ik dacht.

Ik ben geen complotdenker, maar de grootschaligheid in verschillende soorten natuurgebieden, langs snelwegen, langs eeuwenoude wegen, het begint op een duister complot te lijken met achterdeurtjes politiek. Bosbouw hoort thuis bij het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Voor mij inmiddels met Ministerie van bosafbouw. Allerlei partijen spelen een rol. Boseigenaren, bosbouwbedrijven, provincies, gemeenten en Rijkswaterstaat, de meest oncontroleerbare macht in Nederland die maar zijn eigen gang gaat en publiekelijk nergens verantwoordelijkheid over aflegt.

Maar in wezen legt niemand wezenlijk verantwoordelijkheid af aan de bevolking. Door de Partij van de Dieren zijn er Kamervragen gesteld. Mooi, ok en dan? Verantwoordelijken voor dit grootschalige natuurdrama wassen hun handen in onschuld. ‘Het is ons gelukt om de publieke opinie zoveel mogelijk te omzeilen’.

En dan die argumenten die er hier en daar worden gegeven. Er is sprake van bosbeheer, kwestie van uitdunnen, het gaat om zieke bomen, er is hout nodig voor biobrandstof, we brengen het oorspronkelijke landschap terug. Aan me hoela. Het is allemaal gelul. Het is wanbeheer en het gaat maar om een ding en dat is geld. Geld verdienen aan kap en hout. Want de zieke bomen laat men staan. De gekapte boomstammen waren gezonde bomen.

Waar zijn de natuurorganisaties? Natuurmonumenten, Natuur & Milieu, GroenLinks. Die moeten toch op hun achterste benen staan? Ik hoor niets. Hulde aan de regionale kranten door het hele land die wel de verbijstering van de gewone mens in beeld brengen en er tenminste wel over schrijven. Maar waar is Zembla, de VPRO, Jinek, de Correspondent? De landelijke media, die moeten hier toch iets mee? Daar zitten toch kritische redacties? Het zijn niet mijn clubs, maar waarom hoor ik het CDA, de ChristenUnie en de SGP niet? Het gaat toch om Gods schepping!?

Ik loop verder door het bos en zie de gedoodverfde bomen, een roze ring om de bast heen geschilderd. Ze komen de komende dagen nog aan de beurt. Er is niets mis met deze bomen. Ze staan niet te dicht op elkaar, ze hinderen geen verkeer. En toch gedoemd om te sterven. Geef een willekeurige Nederlandse man een kettingzaag en hij gaat fanatiek bomen omleggen …

En dan de bosbeheerders die we opleiden. Wat te denken van zogenaamde groene scholen als Helicon die de bosbeheerders/boswachters nieuwe stijl opleiden? Laten die dit ook maar gebeuren? Hoe zitten die erin? Ik hoor ze niet. Ze nemen ogenschijnlijk geen standpunt in.

Het ontbreken van kritisch vermogen in de samenleving hierover breekt ons op. Een recente analyse van het Nederlandse bosareaal laat zien dat de oppervlakte bos in Nederland sinds 2013 jaarlijks met 1350 hectare is afgenomen. Per jaar is gemiddeld 3036 hectare bos verdwenen, wat slechts gecompenseerd wordt door de jaarlijkse aanplant van 1686 hectare nieuw bos. Waar de opname van het broeikasgas CO2 in bossen wereldwijd een belangrijke rol speelt in het tegengaan van klimaatverandering, draagt ontbossing juist bij aan emissies van dit broeikasgas.

Maar dan nog. Los van alle cijfers en verklaringen. Men gaat volkomen voorbij aan het feit dat een boom een levend wezen is, een eigen identiteit heeft. Het bewustzijn dat een boom een eigen bewustzijn en ziel heeft ontbreekt volledig. Bomen zijn medeschepselen. Het zijn onze medebroeders die een geheel eigen functie in de schepping hebben. En ons mensen ondersteunen om onze processen op Aarde te doen. En we gaan met ze om alsof het dingen zijn. Zeventig jaar erover gedaan om een mooie boom te worden en huppakee, om dat ding. Het is moord. Er is sprake van een massamoord. Met voorbedachte rade dus. Het is een schande.

Zo dat ben ik kwijt. Ik voel me onmachtig. Ik schaam me Nederlander te zijn. Verder lopend vind ik troost en rust in de nog onaangeroerde bospercelen. Het is er stil. De energie is rustgevend en troostend. Zo hoort het te zijn. Ik houd van bomen en bomen van mij.

Reint Gaastra

Wil je iets doen? Spreek het in ieder geval uit. Je kunt de volgende petitie tekenen en je stem laten horen.

11 maart 2019

Op 4 maart heeft een groep individuen en NGO’s uit Estland, Frankrijk, Ierland, Roemenië, Slowakije, Zweden en de VS de Europese Unie aangeklaagd vanwege het voornemen biomassa uit het bos te beschouwen als hernieuwbare energie.

Als ze winnen, zou het de EU een energiebron kosten van bijna 60% van de geplande hernieuwbare energie, meer dan zonne- en windenergie samen. Deze zaak, met mogelijke precedentwerking, is 4 maart aanhangig gemaakt door een aantal individuele belanghebbenden en NGO´s bij het EU hof in Luxemburg.

Argumenten van de klagers:

• Wetenschappelijk bewijs van het effect op klimaatverandering door de oogst en het opstoken van bomen voor energiedoeleinden door ontbossing buiten Europa wordt genegeerd.
• Het beschouwen van biomassa als CO2-neutraal druist in tegen wetenschappelijk onderzoek dat laat zien dat het verbranden van hout 1,5 x meer CO2 uitstoot oplevert dan het stoken van steenkool en 3 x meer dan de uitstoot van gas.
• Schade aan gezondheid, middelen van bestaan, dorpen en culturele tradities ten gevolge van kappen, houtpelletindustrie en productie van biomassa.

De Europese Commissie laat het aan het Hof van Justitie in Luxemburg over om te beslissen of deze zaak ontvankelijk is.

Vorig jaar heeft de EU de hernieuwbare energie richtlijn herzien, waarbij men zich heeft gecommitteerd rond 2030 minstens 32% van de benodigde energie uit hernieuwbare bronnen te winnen. Tevens heeft de EU zich ten doel gesteld CO2-emissies met 40% terug te dringen.

Het aanmerken als hernieuwbare energie van biomassa gewonnen uit gekapte bossen is in tegenspraak met artikel 191(1) van het EU verdrag, waarin partijen zich verplichten om het milieubeleid te laten bijdragen aan het behoud, de bescherming en de verbetering van de kwaliteit van het milieu en in het bijzonder aan de strijd tegen klimaatverandering.

Lees meer.