– Een schaamteloos verzoek –
Schaamteloos
Het is een kwalificatie die geldt voor veel beleid dat in onze maatschappij gevoerd wordt. Het gaat dan om beleid dat ten goede komt van enkelen en ten koste gaat van velen. Als gevolg van schaamteloos beleid wordt onze wereld verdeeld in ‘sterkeren’ en ‘zwakkeren’. Heel veel, héél héél veel verliezers staan letterlijk tegenover heel weinig, héél héél weinig winnaars.
Bomen zijn verliezers
Wie kent niet het gevoel van rust, van bewondering, van nederigheid, dat ons overkomt als we tegenover een majestueuze boom staan, of omringd worden door bomen in een bos. Een reusachtige beuk of eik, en de lichtheid van de berk waarvan je de blaadjes zacht hoort ritselen in de wind…
En toch blijken onze bomen verliezers. Ze zijn zwak en kwetsbaar, want we kappen ze op grote schaal, soms zelfs met het argument dat we ‘natuur’ willen creëren. Natuur zonder bomen. Het is een bizarre gedachte.
De kroon van de boom als boventoon
Bomenridders Groningen vinden dat natuur zonder bomen niet bestaat en dat ook in een stad de boventoon letterlijk groen kan zijn. Met boventoon bedoelen we dan het groen van de boomkruinen, niet het grijs van het beton. Dit betekent helaas voor nu dat we strijd moeten leveren, harde strijd tegen kap die overal vaak zomaar plaatsvindt. Het is niet dat we deze strijd graag leveren, maar zolang het vizier van de overheid gesloten is en staat op kap, is strijd tegen kap, maar dan met open vizier, helaas de enige weg.
Maar wat wij als Bomenridders eigenlijk willen is iets anders: wij willen een stad, een provincie, een land, een maatschappij, die bomen als maatstaf neemt bij het meten van haar rijkdom. Bomen zijn leven, en leven zijn wij, mensen. Ons leven wordt waardevoller als we vogeltjes horen zingen die net als wij verkoeling zoeken in het gebladerte van een boom. Hoe groener onze omgeving hoe rijker zijn wij.
En eigenlijk werkt het al zo bij ons mensen, want hoe meer geld we hebben hoe groter en groener ons huis en onze tuin moet zijn. Grote groene tuinen staan voor rijkdom, groen staat voor rijkdom, als particulier tellen we er graag geld voor neer. En iedereen kent de grote parken in onze wereldsteden, Hyde Park, Central Park, Bois de Bologne, El Retiro… In feite zijn bomen al een vorm van geld, alleen in onze maatschappij
zien we dat niet terug.
Bomen moeten verbinden niet splijten
Het ideaal van de Bomenridders is dat bomen ons mensen met elkaar verbinden en niet onze sociale relaties in de weg staan, zoals nu het geval is. Bomen zijn ‘splijtzwammen’ geworden in onze samenleving omdat economie en leven, korte en lange termijn, heel raar, op gespannen voet staan met elkaar. Onze maatschappij wil oogsten niet zaaien. Terwijl we allemaal bomen nodig hebben, elke keer als we ademhalen, staan we vaak recht tegenover elkaar als het om kap en aanplant gaat. Maar mensen zijn deel van de natuur, net als bomen. Onze maatschappij moet weer onderdeel worden van diezelfde natuur. Onze liefde voor bomen is onze liefde voor onze medemens, en moet daarom weer een plaats kunnen krijgen in onze maatschappij. Wij moeten weer leren zaaien voor volgende generaties, want zaaien gaat voor het oogsten uit. Zo getuige ook het vaak aangehaalde Griekse spreekwoord: “Society grows great when old men (people) plant trees whose shadow they know they shall never sit in.” Oude mensen die zorgen voor de jeugd en de toekomst. Wie vindt dat nou geen mooi beeld?
Bomen centraal in elk beleid
In elk plan, elk project, zouden wat ons betreft de bomen eerst moeten worden ingepland, en dan pas het eigenlijke project. Niet America First, maar Trees first! Er zijn beroemde architecten geweest die op deze manier dachten en we zijn ervan overtuigd dat de creativiteit van de architecten en projectleiders tot grote hoogten zou stijgen als Bomen Eerst! een voorwaarde was. We zouden heel verrassende ontwerpen tegemoet kunnen zien, ontwerpen die meer lijken op hoe de natuur groeit, minder rechte lijnen, minder rechttoe rechtaan, meer hoekjes en inkijkjes, meer spontaniteit, meer verrassing… En meer vrolijk gefluit van vogeltjes, en ’s nachts, als we slapen, het onhoorbare gesuis van vleermuizen.
Voor nu: prioritijd aan bomen!
Voor de korte termijn is ons doel: geef bomen prioritijd, op welke manier dan ook. Prioritijd is: prioriteit en tijd om te groeien! Kap bomen niet, ‘Kappen met kappen’, maar plant ze, en laat ze vooral ook groot worden! Want elke grote boom is ook ooit klein geweest!
Deze boom was ook ooit klein! (Herkomst foto helaas onbekend)
Steun, like, doneer
Wij willen de stem zijn waarmee de Groninger bevolking spreekt als het om haar bomen gaat. Daarom is ons schaamteloos verzoek, we zijn er open over: steun ons! Like ons op Facebook, doneer een klein bedrag, of een iets groter bedrag, maar maakt u het vooral niet te gek, of: doe met ons mee! Met uw like en uw donatie draagt u rechtstreeks bij aan ons gezamenlijke succes!
Bomenridders Groningen zijn een mix van Don Quichottes en Sancho Panza’s, van idealisten en pragmatici. biodivers dus, en het werkt!
Wilt u doneren? Dit zijn onze gegevens:
NL89TRIO0338439099, tnv. Stichting Bomenridders Groningen.